ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ  ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Π.Ε.Π.Μ.Α. ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ COM(2011)425 τελικό  ( ΝΕΑ ΚΑΛΠ )

ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Η βασική και μόνιμη παρατήρησή μας είναι η διαπίστωση της ίδιας της επιτροπής ,για την αναποτελεσματικότητα της προηγούμενης ΚΑλΠ. Δεν γίνεται αναφορά σε καμιά περίπτωση όμως , πως στην δεκαετία  που  μεσολάβησε μεταξύ των δύο πολιτικών , ο βασικός κορμός του επιτελείου των τεχνοκρατών , οι οποίοι εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν την προηγούμενη ΚΑλΠ  παραμένει ο ίδιος. Μας επιτρέπεται έτσι,  εμάς τους αλιείς να έχουμε τις επιφυλάξεις μας για την αποτελεσματικότητα της νέας ΚΑλΠ. Οι τελικοί αποδέκτες των όποιων αρνητικών αποτελεσμάτων από την διαφαινόμενη και πάλι άστοχη πολιτική θα είμαστε δυστυχώς  εμείς , οι αλιείς . Αυτό συμβαίνει φυσικά εξ αιτίας της εμμονής των  εμπνευστών των αλιευτικών πολιτικών , να μην αναγνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες των περιοχών και κύρια τις μη συγκρίσιμες συνθήκες και μεγέθη μεταξύ των εύτροφων υδάτων του Ατλαντικού ωκεανού και της Βόρειας θάλασσας με αυτά της Μεσογείου ή της Μαύρης θάλασσας.

Εμείς από την πλευρά μας νομιμοποιούμαστε να κρίνουμε τον σχεδιασμό της νέας ΚΑλΠ , και να προτείνουμε λύσεις , αποκλειστικά για την λεκάνη της Μεσογείου και ειδικότερα για την νοτιοανατολική της περιοχή.

 

 

***

Έτσι λοιπόν, δεν είναι ακριβές  πως υπήρξε έλλειψη εστιασμένων στόχων για την :

• Περιβαλλοντική βιωσιμότητα , καθώς ο προηγούμενος ΕΚ1626/94 και ο ισχύων 1967/06 με αυστηρότητα εστίασαν στην προστασία των ευαίσθητων οικοσυστημάτων , της βιοποικιλότητας  και των λιβαδιών Ποσειδωνίας. Αν προκύπτουν  αρνητικοί δείκτες αποτελεσμάτων , τότε θα πρέπει να αναλογισθούν οι σχεδιαστές της νομοθεσίας ,μήπως κάποιος επιβαρυντικός παράγοντας της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας έμεινε στο απυρόβλητο των κανονισμών; Εμείς καταγγέλλουμε την ατεκμηρίωτη απαλλαγή, από κάθε είδους έλεγχο και συνεισφορά στην τοπική ή χρονική προστασία , της παράκτιας αλιείας. Επισυνάπτουμε φωτογραφικό υλικό , που αποδεικνύει την καταστροφική επίδραση των αυθαίρετα αποκαλούμενων «αδρανών εργαλείων» στα φανερόγαμα, στα ευαίσθητα οικοσυστήματα και στα λιβάδια Ποσειδωνίας.
• Την οικονομική βιωσιμότητα , αλλά δυστυχώς της παράκτιας αλιείας και μόνο , που κατά ένα περίεργο και αδιαφανή τρόπο τίθεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος από την Επιτροπή. Γίνεται προσπάθεια  από την Επιτροπή να ενσωματωθεί στην Ευρωπαϊκή πραγματικότητα η συμφωνία Της 29 ης συνόδου της επιτροπής του FAO (COFI) που έγινε στην Ρώμη και αναφέρεται στον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η μικρού  μεγέθους αλιεία στις αναπτυσσόμενες χώρες , στο πλαίσιο της επισιτιστικής ασφάλειας και της καταπολέμησης της φτώχιας. Άραγε ποια η σχέση αυτής της αλιείας με την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Γεγονός είναι πως η εστίαση για την οικονομική βιωσιμότητα του αλιευτικού κλάδου έγινε σε λάθος τομέα. Η κύρια παραγωγική Ευρωπαϊκή αλιευτική ζώνη όχι μόνο παραμελήθηκε  , αλλά δυστυχώς δέχθηκε και εξακολουθεί να δέχεται ένα ανηλεές κυνηγητό από ακατανόητες πολυνομοθεσίες, γραφειοκρατίες  και αφαίρεση οικονομικών ενισχύσεων .Όσοι παράγουν αλιεύματα σε ποσότητες που είναι σε θέση να εξασφαλίσουν διατροφική επάρκεια , θεωρούνται αβασάνιστα σαν υποβαθμιστές  του θαλάσσιου περιβάλλοντος και καταστροφείς αυτού. Κανείς όμως δεν εξηγεί , πως είναι δυνατόν αυτή η παραγωγική τάξη για δεκαετίες παραμένει παραγωγική και οικονομικά υγιής, αφού καταστρέφει στην ουσία την βασική της υποδομή , που είναι το θαλάσσιο περιβάλλον και οικοσύστημα.
• Την κοινωνική βιωσιμότητα, αλλά δυστυχώς και πάλι η εστίαση ήτανε ατυχής και αναποτελεσματική , καθώς είχε σαν σκοπό την κοινωνική βιωσιμότητα  παράκτιων αλιέων καταδικάζοντας σε μαρασμό ολόκληρες παράκτιες κοινωνίες που είχαν δομηθεί επάνω στον πραγματικά παραγωγικό τομέα της αλιείας . Η παράκτια κοινωνία δεν συντηρείται από την αλιευτική δραστηριότητα μερικών παράκτιων αλιέων , που την ελάχιστη παραγωγή τους την πουλάνε οι ίδιοι απευθείας σε ταβέρνες καρπούμενοι αυτοί και μόνο αυτοί το όποιο οικονομικό όφελος. Η παράκτια κοινωνία   συντηρείται και αναπτύσσεται από την αλιευτική δραστηριότητα των παραγωγικών αλιευτικών δραστηριοτήτων του γρι – γρι και της μηχανότρατας. Τα αλιευτικά αυτά εργαλεία  που από την παραγωγή ,την διακίνηση και την εμπορία των αλιευμάτων , την προμήθεια πρώτων υλών, την τροφοδοσία των  μεταποιητικών μονάδων, την συντήρηση ναυπηγοεπισκευαστικών  κέντρων και σωρεία άλλων παράπλευρων δραστηριοτήτων , τροφοδοτούν ακατάπαυστα με οικονομικούς πόρους  την τοπική κοινωνία και συντηρούν αραγή τον ευαίσθητο ιστό των παράκτιων κοινωνιών.

Γίνεται αναφορά στα απαράδεκτα υψηλά επίπεδα απορρίψεων , αλλά και πάλι δεν επιχειρείται η οποιαδήποτε εμβάθυνση στην ουσία αυτού του φαινόμενου  με παράλληλα γεωγραφικό προσδιορισμό , παρά μόνο αναφέρεται αφοριστικά σαν ένα αποτέλεσμα απόλυτα  συνδεδεμένο με κακούς αλιείς και κακές αλιευτικές πρακτικές.

Θα πρέπει να διαχωριστούν οι απορρίψεις σε κατηγορίες και ανάλογα να επιμερισθούν οι ευθύνες  και  αναζητηθούν στην συνέχεια λύσεις.

Έτσι λοιπόν οι υποχρεωτικές απορρίψεις που πραγματοποιούνται χωρίς την θέληση του ψαρά , απλά και μόνο επειδή η ασκούμενη εμπορική πολιτική είναι τέτοια , που τον υποχρεώνει να πετάξει στην θάλασσα ή στην ιχθυόσκαλα την παραγωγή του, δεν είναι δυνατόν να χρεώνονται στην αλιευτική δραστηριότητα , αλλά στην πολιτική ανεπάρκεια.

Οι απορρίψεις υπομεγεθών αλιευμάτων θα μειωθούν δραστικά εάν ο προσδιορισμός των διαστάσεων  γίνει με τεκμηριωμένη επιστημονική μελέτη και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να λαμβάνεται υπ όψιν  η ευρύτερη περιοχή  της αλιευτικής δραστηριότητας . Δεν υπάρχει οπωσδήποτε συγκρισιμότητα μεταξύ των ιχθυοπληθυσμών της Μεσογείου με αυτούς του Ατλαντικού .

Επίσης η απόλυτη εφαρμογή των  διαστάσεων των ψαριών  που επιτρέπεται η αλίευση , σε συνδυασμό με την πολυειδικότητα του Μεσογειακού ιχθυαποθέματος , που καθιστά εκ των πραγμάτων αδύνατη την επιλογή κάποιων μεγεθών από όλα ανεξαίρετα τα αλιευτικά εργαλεία , δημιουργεί απρόκλητες καταστάσεις υποχρεωτικών απορρίψεων.

Μία αποδοχή ενός ποσοστού  υπολειπομένων  διαστάσεων αλιευμάτων της τάξης του 10% επι του συνόλου του κατά είδος αλιευμένης ποσότητας , και σε ποσοστό 10-15% του προβλεπόμενου μήκους , για την  Μεσογειακή πραγματικότητα στην ουσία θα εξαφάνιζε το φαινόμενο των απορρίψεων. Είναι διατροφικό έγκλημα να απορρίπτονται σαν υπομεγέθη αλιεύματα για ελάχιστη διαφορά μήκους και μόνο , αφού και αποδεκτά από την κατανάλωση είναι και η γεννητική τους ωριμότητα δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί απόλυτα.

Γίνεται αναφορά στην πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα του στόλου, την υπεραλίευση και τον άστοχο προσδιορισμό των ποσοστώσεων.

Η πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα του στόλου προσδιορίζεται με λανθασμένες παραμέτρους , όπως είναι η χωρητικότητα και η ιπποδύναμη. Είναι λανθασμένες παράμετροι γιατί η μεν χωρητικότητα  είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις συνθήκες διαβίωσης και ασφάλειας στα αλιευτικά σκάφη , η δε ιπποδύναμη έχει απόλυτη σχέση με την αξιοπλοΐα του σκάφους και την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στην θάλασσα.  Δεν είναι δυνατόν λοιπόν αυτές οι δυο παράμετροι να θεωρούνται σαν μεγέθη μέτρησης της αλιευτικής ικανότητας.

Εμείς προτείνουμε σαν παράμετρο προσμέτρησης της αλιευτικής ικανότητας να υιοθετηθούν σταθερές επι των διαστάσεων των αλιευτικών εργαλείων , που θα είναι και απόλυτα συμβατές και ευκολότερα αναπροσαρμοζόμενες με την εκάστοτε  απαιτούμενη σταθερότητα στην  εξαλίευση. Επίσης εύκολα θα είναι δυνατόν να ελεγχθούν  και κύρια δεν θα προκύπτει κάποιου είδους επιβάρυνση  για τον κοινοτικό προϋπολογισμό , σε αντίθεση με τα αναποτελεσματικά και πολυέξοδα τεχνικά μέτρα που θέλουν να εφαρμόσουν τώρα.

Η αναφορά στην υπεραλίευση και πάλι προκαλεί σύγχυση , γιατί  στο έγγραφο που έχει η Επιτροπή με στοιχεία 10836/11 PECHE 135  COM(2011) 298τελικό ,αναφέρεται πως το ότι όταν ένα απόθεμα υπεραλιεύεται δεν σημαίνει απαραίτητα ότι διατρέχει κίνδυνο εξάντλησης ή κατάρρευσης. Σημαίνει απλά ότι η ίδια ποσότητα αλιευμάτων ή μεγαλύτερη θα μπορούσε να αλιευθεί με μικρότερη αλιευτική δραστηριότητα.

Η πρόταση πιθανά να θέλει να κάνει αναφορά ,σε αυτό που το παραπάνω κείμενο της επιτροπής αναφέρει σαν εντατική αλιεία που σημαίνει ότι τα ψάρια αλιεύονται σε πολύ μικρή ηλικία , είναι μικρού μεγέθους και χρησιμοποιούνται υπερβολικά πολλά καύσιμα για την αλίευσή τους.

Με βάση το πνεύμα της όλης πρότασης αυτή η κατάσταση της ενεργειοβόρας εντατικής αλιείας γίνεται προσπάθεια να χρεωθεί στην αλιεία ανοικτής θάλασσας και για να είμαστε συμβατοί με την κατάσταση στην Μεσόγειο , στην Μέση αλιεία. Αν όμως ανατρέξετε σε αυτά ακριβώς τα στοιχεία που η ίδια η επιτροπή παρουσιάζει στο παράρτημα ΙΙ , της παρούσας πρότασης, σαν όρια αλιευτικής ικανότητας  (σελίδα 66 του κειμένου της πρότασης) τότε θα διαπιστώσετε πως η σχέση χωρητικότητας με ιπποδύναμη στα σκάφη κάτω των 12 μέτρων  είναι από 8-13 KW ανά GT, σε αντιδιαστολή με τα σκάφη άνω των 12 μέτρων που η σχέση αυτή διαμορφώνεται σε 1,6-3,1 KW ανά GT. Αν σε αυτές τις αναλογίες  συνυπολογίσουμε και την ποσότητα της παραγωγής στα κάτω των 12 μέτρων με αυτή των άνω των 12 μέτρων , τότε προκύπτει το αμείλικτο ερώτημα. Πως είναι δυνατόν τα σκάφη κάτω των 12 μέτρων που είναι και μικρότερης παραγωγής να είναι περισσότερο ενεργειοβόρα από τα μεγαλύτερα . Είναι αναγκαίο και επιτακτικό η έννοια  ενεργειοβόρο να είναι άμεσα εξαρτώμενη από την κατανάλωση ανά κιλό παραγωγής.

Γίνεται αναφορά για χαμηλή κερδοφορία και μικρή οικονομική ανθεκτικότητα  για σημαντικό αριθμό στόλων. Αυτή η γενικευμένη οικονομική δυσπραγία που ταλανίζει το σύνολο της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια , η Επιτροπή προσπαθεί να το χρεώσει σαν υπαιτιότητα του τομέα και μάλιστα ο συνδέει άμεσα με την αλιευτική διαχείριση των αλιέων. Δεν είναι όμως καθόλου έτσι τα πράγματα.

Η οικονομική δυσπραγία των αλιέων έχει να κάνει :

• με την κρίση του πετρελαίου , που συμπαρασύρει σε μεγάλη άνοδο των τιμών και   όλη την γκάμα των προμηθειών των αλιευτικών
• με την μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών, εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης, που έχει σαν αποτέλεσμα την πτώση των τιμών του παραγωγού
• με την αδυναμία ελέγχου από την επιτροπή της δράσης του εμπορικού κυκλώματος , που στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης κερδοσκοπεί σε βάρος του παραγωγού και του καταναλωτή.
• Με την αβεβαιότητα στο μέλλον του τομέα , από τις συνεχόμενες , ατεκμηρίωτες και επώδυνες παρεμβάσεις της επιτροπής με την επιβολή περιορισμών στον τόπο, τρόπο και χρόνο της αλιευτικής δραστηριότητας των αλιέων.

 

Γίνεται αναφορά για ανεπαρκή ενσωμάτωση περιβαλλοντικών προβληματισμών στην πολιτική. Ακριβώς σε αυτή την αναφορά υποκρύπτεται και η ουσία του προβλήματος, καθώς οι προβληματισμοί ανάγονται στην πολιτική και όχι στην ανάγκη για την επίλυσή τους. Έχει κατά κόρον επισημανθεί  και με αδιάψευστο υλικό έχει αποδειχθεί η ανάγκη για συμμετοχή όλων ανεξαίρετα των αλιευτικών, ναυτικών, αγροτικών, τουριστικών και αστικών  δραστηριοτήτων στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Αντί όμως να ενσωματωθούν όλα αυτά σε έναν ενιαίο προβληματισμό και να αντιμετωπισθούν με γνώμονα το συμφέρον του θαλάσσιου περιβάλλοντος , καταβάλλεται  προσπάθεια  να χρεωθούν στην αλιευτική δραστηριότητα και μόνο και μάλιστα των παραγωγικών μεγάλων και μεγαλύτερων σκαφών , εξυπηρετώντας αποκλειστικά και μόνο την πολιτική που ασκείται με φιλική διάθεση προς κάθε ΜΚΟ . Έτσι λοιπόν δεν λαμβάνεται υπ όψιν:

• Η καταστροφική επίδραση των ,αυθαίρετα αποκαλούμενων αδρανή εργαλεία , διχτυών της παράκτιας αλιείας επάνω στα φανερόγαμα ,στις Ποσειδωνίες και στα ευαίσθητα οικοσυστήματα. Επισυναπτόμενες φωτογραφίες από 1 έως 13.
• Η μεταφορά μέσα από τα έρματα των ποντοπόρων πλοίων ξενιστών  της χλωρίδας και πανίδας , που ανταγωνίζονται με απρόβλεπτη εξέλιξη τα ενδημικά είδη . Επισυνάπτονται σχετικά δημοσιεύματα από τον ημερήσιο τύπο (δημοσιεύματα 1 έως 9).
• Η καταχρηστική χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων από την γεωργία , που η τελική τους κατάληξη, είναι μέσα από τα ποτάμια, η θάλασσα. Επισυνάπτονται σχετικά δημοσιεύματα. Επισυνάπτονται σχετικά δημοσιεύματα από τον ημερήσιο τύπο (δημοσιεύματα 10 έως 23)
• Η αλματώδης αύξηση της τουριστικής δραστηριότητας τα τελευταία χρόνια και η επίδρασή της σε σχέση με την ερασιτεχνική αλιεία στο θαλάσσιο περιβάλλον και ιχθυαπόθεμα.
• Ο οικιστικός υπερκορεσμός πλέον όλων των παράκτιων περιοχών με ότι αυτό συνεπάγεται σε σχέση με την επίδραση στο παρακείμενο θαλάσσιο περιβάλλον.

 

Γίνεται αναφορά για έλλειψη αξιόπιστων δεδομένων για την αξιολόγηση όλων των αποθεμάτων και στόλων. Αν πράγματι ισχύει αυτή η παρατήρηση της επιτροπής , τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στο σχεδιασμό της αλιευτικής πολιτικής , καθώς πολύ πρόσφατα με τον ΕΚ 1224/2009 ένα μεγάλο κομμάτι της αλιευτικής παραγωγής και του στόλου απαλλάσσεται της υποχρέωσης για καταγραφή της δραστηριότητάς του και της παραγωγής του .Επίσης για το ίδιο ακριβώς κομμάτι του στόλου δεν προβλέπεται κάποιας μορφής έλεγχος. Φυσικά με την υιοθέτηση τέτοιων πρακτικών παραμένει  ανοικτή η κάθε περίπτωση αποφυγής ελέγχων σε ακόμη μεγαλύτερο κομμάτι των στόλων.

Άρα η παρατήρηση θα πρέπει να απευθυνθεί αποκλειστικά και μόνο στα εσωτερικά όργανα σχεδιασμού της πολιτικής της επιτροπής.

Επιπρόσθετα αυτή η εθελούσια πρακτική της εξαίρεσης από την καθολική καταγραφή και παρακολούθηση του συνόλου των αλιευτικών δραστηριοτήτων των μικρών σκαφών, εξασφαλίζει τα εχέγγυα για την εφαρμογή της αποκαλούμενης προληπτικής προσέγγισης για τα ζητήματα της αλιείας στο υπόλοιπο τμήμα του στόλου.

 

Γίνεται αναφορά για μειωμένη ελκυστικότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων και παρακμή ορισμένων παράκτιων κοινωνιών που εξαρτώνται από την αλιεία. Είναι ορθή αυτή η παρατήρηση , αλλά δυστυχώς με το  πνεύμα της επιτροπής  επιχειρείται να αναφερθεί αποκλειστικά στη μικρή παράκτια αλιεία, ενώ αφορά αποκλειστικά την περίπτωση της επαγγελματικής αλιείας . Είναι πλέον πασιφανές πως με την ατεκμηρίωτη αλιευτική πολιτική, ο κλάδος που στην Ελλάδα αναφέρεται σαν Μέση αλιεία και μάλλον είναι ο πλέον δόκιμος όρος για την επαγγελματική αλιεία στην Μεσόγειο, αντιμετωπίζει ένα αβέβαιο μέλλον. Αυτή η πραγματικότητα είναι ο βασικός παράγοντας , ο οποίος αναστέλλει   κάθε σκέψη για επαγγελματική  ενασχόληση με την αλιεία  στους νέους. Δεν είναι δυνατόν να ασχοληθεί επαγγελματικά ένας νέος με την αλιεία όταν δεν υπάρχει ένα σταθερό υπόβαθρο όπου θα βασίσει την μελλοντική του σταδιοδρομία. Κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα να γνωρίζει το επάγγελμα που θα ακολουθήσει σε τι νομοθετικό πλαίσιο υπόκειται σε σχέση με τον τρόπο, τον χρόνο και τον τόπο της εργασίας του. Στην αλιεία δυστυχώς αυτές οι παράμετροι καταπατώνται , πολλές φορές αναίτια και από πιέσεις άλλων παραγόντων μάλιστα που τα κίνητρά τους δεν είναι απόλυτα διαφανή . Αναφερόμαστε στις ΜΚΟ που τα τελευταία χρόνια έχουν επιδοθεί σε ένα πογκρόμ κατά της επαγγελματικής θαλάσσιας αλιείας , με λάβαρο την δήθεν αγάπη τους για το περιβάλλον. Άραγε ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να αμφισβητούν την αναγκαστική  σε τελική ανάλυση αγάπη για το θαλάσσιο περιβάλλον των επαγγελματιών αλιέων. Έτσι λοιπόν οι νέοι δεν μπορούν να γνωρίζουν πως θα εργασθούν αύριο, που θα εργασθούν και για πόσο χρονικό διάστημα, οπότε δεν επιλέγουν την αλιεία σαν επάγγελμα , έτσι απλά. Φυσικά αυτή η τακτική θα αφήσει έναν ολόκληρο κοινωνικό ιστό χαλαρό και είναι ζήτημα χρόνου πλέον η διάλυσή του.

Οι τοπικές παράκτιες κοινωνίες όπως προείπαμε δεν συντηρούνται από την μικρή ατομική παράκτια αλιεία, αλλά από την Μέση αλιεία που με τα προϊόντα της την προμήθεια πρώτων υλών, την τροφοδοσία των μεταποιητικών μονάδων , την συντήρηση όλου του δικτύου διακίνησης και εμπορίας  των αλιευμάτων της και την εξασφάλιση θέσεων εργασίας σε δεκάδες περιφερειακά επαγγέλματα  συντηρούν τον ιστό των παράκτιων κοινωνιών σε απόλυτα μεγάλο βαθμό.

Γίνεται αναφορά στην στέρηση ευελιξίας και προσαρμοστικότητας στις τοπικές και περιφερειακές συνθήκες  για την μικροδιαχείριση εκ των άνω προς τα κάτω και όμως αυτή την τακτική που αναφέρεται σαν  αρνητική  διαπίστωση της επιτροπής , η ίδια ακριβώς επιτροπή κατ επανάληψη  εφαρμόζει με την επίκληση του άρθρου 55 της παρούσας πρότασης , για άσκηση των κατ εξουσιοδότηση αρμοδιοτήτων της , σε κάθε άρθρο της πρότασης που αφήνει κάποιο περιθώριο περιφερειακής αυτοδιαχείρισης.

Γίνεται αναφορά για την δαπανηρή και υπερβολικά περίπλοκη νομοθεσία και διαχείριση , γεγονός που προάγει την έλλειψη συμμόρφωσης και πάλι όμως πολύ πρόσφατα ο εφαρμοστικός ΕΚ 404/2011 ψηφίσθηκε και επιβάλλεται με αυστηρότητα στους αλιείς , δημιουργώντας ένα ανεφάρμοστο και απόλυτα γραφειοκρατικό περιβάλλον εφαρμογής του άνευ προηγουμένου , αλλά κύρια με εξασφαλισμένη την αναποτελεσματικότητα στην ουσία της πραγματικής ανάγκης για προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και ιχθυαποθέματος. Έτσι λοιπόν :

• Ξοδεύονται ασύστολα χρήματα  για προμήθεια συστημάτων παρακολούθησης σκαφών  , που με αδιαφανείς συνθήκες προμήθειας και χωρίς την οποιαδήποτε συμμετοχή των αλιέων τοποθετούνται στα σκάφη τους . Το μη δικαίωμα της επιλογής του αλιέα στην προμήθεια των συσκευών έχει σαν αποτέλεσμα από την τοποθέτησή τους και τεχνική  ανεπάρκεια να παρουσιάζονται συνεχή προβλήματα σε αυτές και στο λογισμικό τους αλλά και στο τεχνικό τους μέρος. Η μη εμπλοκή των αλιέων σε αυτό τα φαινόμενο είναι δεδομένη , αλλά αυτοί καλούνται να επιβαρυνθούν τα κόστη αποκατάστασης των δυσλειτουργιών και  της επιβολής άκριτων ποινών.
• Ξοδεύονται χρήματα για την εκτύπωση των ημερολογίων αλιείας και πέραν του ότι έχει επιβληθεί ένα δυσνόητο γραφειοκρατικό και αναποτελεσματικό έγγραφο για να συμπληρωθεί από χαμηλής μόρφωσης αλιείς ,στην πλειοψηφία τους, επιβάλλονται ανερυθρίαστα ποινές παράνομης αλιείας στις περιπτώσεις μη ορθής συμπλήρωσης των δυσνόητων τετραγωνιδίων του εγγράφου.  Η κατάσταση αυτή θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο με την εμμονή της εφαρμογής του ηλεκτρονικού ημερολογίου , που πέραν της οικονομικής επιβάρυνσης  στα κοινοτικά ταμεία και οικονομικού οφέλους στις σχετικές κατασκευαστικές εταιρίες , δεν θα προσφέρει κάτι διαφορετικό στον έλεγχο της αλιευτικής δραστηριότητας και παραγωγής. Αυτός ο υποτιθέμενος έλεγχος είναι εκ προοιμίου χαμένος , από την ίδια την απόφαση της επιτροπής για απαλλαγή της όποιας υποχρέωσης για καταγραφή στην παράκτια αλιεία.
• Καταστρατηγούνται και καταπατώνται βασικά δικαιώματα των αλιέων , που έχουν σχέση με την διαφύλαξη των προσωπικών και επαγγελματικών απορρήτων τους , το δικαίωμά τους για ισονομία έναντι του συνόλου του κλάδου της αλιείας , το δικαίωμά τους για ελευθεροπλοΐα .
• Σε τελική ανάλυση έχει επιβληθεί ένα γραφειοκρατικό ασφυκτικό πλαίσιο στην άσκηση και καταγραφή  της αλιευτικής δραστηριότητας ,που για να εξυπηρετηθεί θα πρέπει σε κάθε αλιευτικό σκάφος να συσταθεί ένα λογιστικό και ένα  τεχνικό γραφείο.

Για όλα αυτά τα πολυέξοδα  , γραφειοκρατικά και τελικά αναποτελεσματικά μέτρα , θα ήτανε σωστό να απαιτείται από τον κάθε αλιέα ,ανά πάσα στιγμή και για όσο βάθος χρόνου απαιτείται ,να είναι σε θέση να αποδεικνύει την θέση αλιείας του με κάθε πρόσφορο ηλεκτρονικό μέσο από τα υπάρχοντα ηλεκτρονικά βοηθήματα του σκάφους. Η  απαλλαγή του όποιου κόστους σε βάρος του κοινοτικού ταμείου είναι απόλυτα εξασφαλισμένη.

Αντί να σπαταλώνται  ευρωπαϊκά κονδύλια, θα ήτανε ορθό να εκτυπωθεί ένα νέου τύπου δελτίο αποστολής των αλιευμάτων  σε αντικατάσταση αυτού που τώρα χρησιμοποιούν τα αλιευτικά  σαν συνοδευτικό των αλιευμάτων και έτσι να καταγράφεται και η παραμικρή ποσότητα αλιευμάτων , που ούτως ή άλλως τώρα καταγράφεται.

Τελικά θα ήτανε φρόνιμο η επιτροπή να διαβουλευθεί με τον κλάδο , να αναπτύξει το τι ακριβώς στοχεύει , να ακούσει τον κλάδο και να υιοθετήσει νέα μέτρα ελέγχου , αποτελεσματικά και εφαρμόσιμα. Έτσι θα πετύχει και την αποδοχή από τον τομέα.

 

Αναφέρεται η ανάγκη να βελτιωθεί η διατήρηση των έμβιων υδάτινων πόρων , ιδίως με την εκπόνηση σχεδίων διαχείρισης των τύπων αλιείας και τον τερματισμό των απορρίψεων. Προκύπτει η απόλυτη ανάγκη για την ανάλυση των όρων τύπος αλιείας και απόρριψη:

Σαν τύποι αλιείας αναφέρονται οι διαφορετικοί αλιευτικοί μέθοδοι , αλλά συγχρόνως έχει παγιωθεί μια ατεκμηρίωτη  άποψη  και πολλές φορές εκ διαμέτρου αντίθετη με την πραγματικότητα , σχετικά με την περιβαλλοντική επίδραση της κάθε αλιευτικής μεθόδου.

Έτσι λοιπόν χαρακτηρίζονται αθώα και επιλεκτικά τα αλιευτικά εργαλεία της παράκτιας αλιείας , που στην πραγματικότητα ισχύουν τα παρακάτω και το επισυναπτόμενο φωτογραφικό υλικό το αποδεικνύει περίτρανα:

ü      Μανωμένα δίχτυα , είναι στην ουσία παγίδες με αδυναμία για την όποια δυνατότητα επιλεκτικής αλιείας. Αυτά τα δίχτυα όμως θεωρούνται σαν επιλεκτικά και αδρανή.

ü      Στατικά δίχτυα βυθού, θεωρούνται σαν φιλικά στο θαλάσσιο περιβάλλον, αλλά η ευκολία χρήσης τους επάνω στα ευαίσθητα οικοσυστήματα, Ποσειδωνίες, τραγάνες,  ξέρες , ναυάγια κλπ οδηγούν στην απόλυτη καταστροφή αυτές τις περιοχές.

ü      Παγίδες, χαρακτηρίζονται σαν αδρανή εργαλεία και όμως αποτελούν αέναες μηχανές θανάτου στην περίπτωση που χαθούν στον βυθό. Επίσης επειδή στοχεύουν κατά κύριο λόγο στα θηλυκά άτομα που εγκυμονούν , έχουν εξολοθρεύσει τους πληθυσμούς των χταποδιών και της καραβίδας που κύρια στοχεύουν.

Χαρακτηρίζεται το εργαλείο γρι γρι σαν επιβαρυντικό στο θαλάσσιο περιβάλλον , αλλά κάτι τέτοιο δε ισχύει καθώς και η φύση των διχτυών του αλλά και η προσδοκόμενη ποιότητα του στοχευόμενου αλιεύματός του , αποκλείουν την όποια επαφή με  το βυθό κάποιου ευαίσθητου οικοσυστήματος. Η μόνη  «αμαρτία» αυτού του αλιευτικού εργαλείου είναι η δυναμικότητα της παραγωγής του και οι ανταγωνιστικές εμπορικές συνθήκες που δημιουργεί στις αγορές  σε βάρος κύρια των αλιευμάτων της ιχθυοκαλιέργειας.

Χαρακτηρίζεται η μηχανότρατα σαν επιβλαβές στο θαλάσσιο περιβάλλον  επειδή της αποδίδεται επαφή με τα λιβάδια της Ποσειδωνίας  και  με τις τραγάνες .

ü      επαφή με τα λιβάδια της Ποσειδωνίας η μηχανότρατα δεν έχει καθώς ως γνωστό τα φύκη αυτά έχουν την δυνατότητα να φωτοσυνθέσουν, να ζήσουν δηλαδή από 16-36 μέτρα νερό το μέγιστο. Στην Ελλάδα η πρώτη χαρτογράφηση των λιβαδιών Ποσειδωνίας απέδειξε ακριβώς αυτό και μάλιστα η απόσταση από την ακτή η μεγαλύτερη που εντοπίσθηκε στην Λευκάδα αγγίζει μετά βίας το όριο του 1 μιλίου. Οπότε η ισχύς της απαγόρευσης για την αλιεία με μηχανότρατα κάτω των 50 μέτρων μέχρι του ορίου των 3 μιλίων , δεν αφήνει κανένα περιθώριο απόπειρας εμπλοκής της μηχανότρατας με τα λιβάδια της Ποσειδωνίας.

ü      Επαφή με τις τραγάνες. Η φύση του εργαλείου της μηχανότρατας σαν συρόμενο επάνω σε ομαλό βυθό, αποκλείει την όποια θεληματική επαφή με περιοχή με τραγάνες. Η όποια επαφή των διχτυών σε όγκο τραγάνας θα αποτελέσει αυτόματα και αιτία καταστροφής των διχτυών της.  Άλλο είναι η πόντιση των στατικών διχτυών επάνω στις τραγάνες , που κατά την ανέλκυσή τους καταστρέφουν τα ροδοφύκη , το μαλακό δηλαδή άνω τμήμα της τραγάνας . Αυτό το τμήμα της είναι και αυτό ακριβώς που ζει και αναπτύσσει τον όγκο της τραγάνας με τον επιτόπιο θάνατό του.

Άρα από  όλα αυτά προκύπτει επιτακτικά η ανάγκη για μια σοβαρή και τεκμηριωμένη κατάταξη των αλιευτικών εργαλείων σε σχέση με την επίδρασή τους στο θαλάσσιο περιβάλλον, να συνυπολογισθούν ενδεχόμενα και κοινωνικοοικονομικά  κριτήρια και ακολούθως να εκπονηθούν πολυετή σχέδια διαχείρισης και όχι να προβούμε στην εκπόνηση τέτοιων σχεδίων κάτω από την πίεση των ΜΚΟ και των αδιαφανών σκοπών και συμφερόντων τους.

Το φαινόμενο των απορρίψεων θα πρέπει να το προσεγγίσουμε με ιδιαίτερη προσοχή, καθώς στην προσπάθειά μας να γίνουμε αρεστοί στις ΜΚΟ ενδεχόμενα να επέμβουμε καταστροφικά στο θαλάσσιο οικοσύστημα.

Έτσι λοιπόν θα πρέπει να εξετασθούν οι απορρίψεις σαν :

• Αποτέλεσμα  μη επιλεκτικής αλιείας. Σε αυτή την περίπτωση  για μεν την μονοειδική αλιεία του Ατλαντικού ή της Βόρειας θάλασσας , ενδεχόμενα με την χρήση τεχνικών μέτρων είναι δυνατόν να περιορισθεί σημαντικά. Στην περίπτωση όμως της Μεσογειακής πολυειδικής αλιείας η επιβολή τεχνικών μέτρων θα είναι αναποτελεσματική, καθώς επιτρεπόμενες διαστάσεις του ενός είδους ενδεχόμενα να είναι απαγορευτικές για ένα άλλο. Σε αυτή την περίπτωση η λύση για την προστασία των υπομεγεθών είναι η ενημέρωση του αλιέα και με την συνεργασία του ο προσδιορισμός περιοχών και εποχών, όπου συναντάται μεγάλη συγκέντρωση μικρών ή εγκυμονούντων ατόμων.
• Αποτέλεσμα αλιείας μη εμπορικής αξίας αλιευμάτων. Σε αυτή την περίπτωση θα ήτανε φρόνιμο με κρατική ή περιφερειακή μέριμνα  να διατίθενται για κατανάλωση σε κοινωφελή ιδρύματα ή να προωθούνται σε ομάδες που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επισιτισμού ανά τον κόσμο. Είναι απάνθρωπο να καταστρέφονται σε χωματερές διατροφικοί πόροι, όταν την ίδια ώρα ενδεχόμενα κάποιοι συνάνθρωποί μας να πεθαίνουν από πείνα. Το πρόβλημα δεν είναι δίκαιο να χρεώνεται στο αλιέα που αν θα συλλέξει αυτό το αλίευμα θα κληθεί και να επιβαρυνθεί και οικονομικά , αλλά στην διοίκηση που πρέπει να κληθεί να διαχειριστεί αυτό τον διατροφικό πόρο, με την μικρότερη δυνατή δαπάνη.
• Αποτέλεσμα αφαίρεσης ενός πόρου , από ένα οικοσύστημα , που θα πρέπει να επιστραφεί σαν τροφή στους οργανισμούς του οικοσυστήματος. Η απόλυτη αφαίρεση όλων των αλιευμένων οργανισμών από το οικοσύστημα στο οποίο διαβιούσαν και αποτελούσαν εν δυνάμει τροφή για τους φυσικούς τους θηρευτές , δεν είναι οπωσδήποτε προς το οικολογικό συμφέρον του οικοσυστήματος. Βενθυβικά αλιεύματα , οστρακόδερμα , μαλάκια , θαλασσοπούλια , τόνοι και δελφίνια , όλοι αυτοί οι οργανισμοί θα τραφούν από τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα , όλων των αλιευτικών εργαλείων. Ούτως ή άλλως με  αυτούς τους οργανισμούς  και πριν αλιευθούν θα  τρέφονταν.

Αναφέρεται η ανάγκη για συμβολή της ΚΑλΠ στις πολιτικές που αφορούν το οικοσύστημα και το περιβάλλον ,  θα πρέπει πρώτιστα να διατυπωθεί  πως εννοούμε το οικοσύστημα και το περιβάλλον και μάλιστα αν αυτό τα θεωρούμε αλληλένδετο με την κοινωνία και την ανθρώπινη ανάγκη για διατροφή ή κάτι το αυτόνομο από κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Δηλαδή θεωρούμε το θαλάσσιο περιβάλλον σαν κάτι ανάλογο με το γήινο περιβάλλον ή όχι. Γιατί και η γη στην αρχή πριν την ύπαρξη του ανθρώπου ήτανε ένα περιβάλλον  αυξημένης βιοποικιλότητας. Μετά όμως ανάλογα με τις επισιτιστικές ανάγκες του ανθρώπου δημιουργήθηκαν περιοχές με αυξημένη βιομάζα πανίδας και χλωρίδας. Προκειμένου όμως να ελεγχθεί η ενδεχόμενη άναρχη αντικατάσταση των περιοχών με αυξημένη βιοποικιλότητα   από αυτές με αυξημένη βιομάζα , καθιερώθηκαν οι απόλυτα προστατευμένες περιοχές , οι ελεγχόμενες περιοχές και οι περιοχές ,όπου η γεωργία και η κτηνοτροφία και άλλες παραγωγικές δραστηριότητες απρόσκοπτα ασχολούνται με την παραγωγή διατροφικών πόρων.

Άρα θα πρέπει να ορισθούν με σαφήνεια:

ü      περιοχές απόλυτης και καθολικής προστασίας από κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα, περιοχές αφιερωμένες στην βιοποικιλότητα

ü       περιοχές όπου η ανθρώπινη δραστηριότητα θα είναι απόλυτα ελεγχόμενη και  καταγεγραμμένη και θα ανακοινώνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα  τόσο η περιβαλλοντική κατάσταση της περιοχής όσο και η επίδραση των δραστηριοποιούμενων αλιέων μέσα σε αυτή.

ü      Περιοχές αυξημένης βιομάζας ,όπου η ανθρώπινη δραστηριότητα θα διέπεται από σχέδια διαχείρισης εξορθολογισμένα , που θα έχουν σαν σκοπό την προσφορά στην κατανάλωση επαρκούς βιομάζας αλιευμάτων.

Θα πρέπει να προστατευτούν οι αλιείς  και η αλιεία στο σύνολό της από την δράση των κακώς εννοούμενων ΜΚΟ, που βλέπουν τους αλιείς σαν εγκληματίες και τα ψάρια σαν όμορφα πλασματάκια που θα πρέπει μόνο να κολυμπούν και όχι να τρέφουν τον άνθρωπο.

 

Αναφέρεται σαν ανάγκη η ενίσχυση της συλλογής δεδομένων και επιστημονικών γνωμοδοτήσεων για την βάση γνώσεων της πολιτικής διατήρησης, και ενώ αναφέρεται αυτή η ανάγκη, την ίδια στιγμή απαλλάσσεται  από την οποιαδήποτε υποχρέωση καταγραφής παραγωγής και δραστηριότητας όλη η μικρή παράκτια αλιεία.

Η επιστημονική γνωμοδότηση στηρίζεται στην γενικευμένη επιστημονική γνώμη και οι περιφερειακές επιστημονικές γνώμες, όταν δεν είναι συμβατές με την πολιτικά προαποφασισμένη αλιευτική πολιτική , δεν λαμβάνονται υπ΄όψιν.

(επισυνάπτεται η μελέτη του ΕΛΚΕΘΕ , σχετικά με την επικινδυνότητα που εμπεριέχεται στην εμμονή για εφαρμογή της ελάχιστης απόστασης του 1,5 ναυτικού μιλίου για την Ελλάδα).

Γίνεται λόγος για ενίσχυση της συμμετοχής των εμπλεκομένων αλλά δυστυχώς μόνο οι εμπλοκή ΜΚΟ είναι εξασφαλισμένη  μέχρι στιγμής με μεγάλη ευκολία , σε αντίθεση με την δυσκολία του θιγόμενου αλιευτικού κλάδου για επαφή με τα κέντρα σχεδιασμού και απόφασης.

Από όλα αυτά προκύπτει πως η νέα ΚΑλΠ θα πρέπει να εξετάσει σοβαρά και να διατυπώσει με σαφήνεια και απόλυτη τεκμηρίωση τα πάντα σχετικά με τους τύπους της αλιείας , να ανακαλύψει και καταγράψει όλες τις αλιευτικές μεθόδους , καθώς υπάρχει μια μεγάλη γκάμα καταστροφικών αλιευτικών μεθόδων μη καταγεγραμμένων . Τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτών των δραστηριοτήτων κάθε φορά γίνεται προσπάθεια να χρεωθούν στα λεγόμενα δυναμικά  δηλαδή παραγωγικά  εργαλεία.

Άρα οικοσυστημική προσέγγιση και διαχείριση των τύπων της αλιείας χωρίς να ληφθούν όλα τα παραπάνω δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθεί και να αναμένονται θετικά περιβαλλοντικά αποτελέσματα. Απλά θα επαναληφθεί ακόμη μία φορά η επιβολή μιας προδιαγεγραμμένης για αποτυχία αλιευτικής πολιτικής.

 

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

Γίνεται αναφορά στην αλιεία μικρής κλίμακας  και στην παράκτια αλιεία σαν σημαντικές και προτείνεται η διαφορετική νομική αντιμετώπισή τους , σε σχέση με ποιους όμως. Με την αλιεία μεγάλης κλίμακας φυσικά . Ποια είναι όμως, σε ένα κοινό Ευρωπαϊκό πλαίσιο, η μικρή αλιεία των βόρειων θαλασσών και ποια της Μεσογείου. Η διαφορά ενός πλοίου εργοστασίου της βιομηχανικής αλιείας που διαχειρίζεται την παραγωγή του με διαδικασίες χρηματιστηρίου και είναι αλιεία μεγάλης κλίμακας ,ποια σχέση έχει με ένα σχετικά μεγάλο σκάφος της Μεσογείου στο οποίο εργάζεται ο ίδιος ο πλοιοκτήτης και πιθανότατα και αρκετά μέλη της οικογένειάς του και την παραγωγή του την διαθέτει ο ίδιος στην τοπική αγορά ή στην ιχθυόσκαλα.

Όταν λοιπόν γίνεται προσπάθεια να κατατάξουμε τους αλιείς σε κατηγορίες αυστηρά κρινόμενες από την νομοθεσία και σε άλλες που θα κρίνονται με επιείκεια ή καθόλου από την νομοθεσία , τότε δημιουργούμε πρόβλημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων , ισονομίας και ισοπολιτείας.

Σε κάθε περίπτωση δεν είναι επιτρεπτό να γίνει διαχωρισμός των αλιέων ανάλογα με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του σκάφους του και να μη λαμβάνεται υπ όψιν ο ανθρώπινος κοικωνικοοικονομικός παράγοντας.

Είναι άραγε μικρός αλιέας ένας ξενοδόχος που έχει στην κατοχή του 2 παράκτια σκάφη  κάτω των 12 μέτρων και τα εκμεταλλεύεται για την μονάδα του και μεγάλος ένας μέσος Μεσογειακός αλιέας ,που αυτός και η οικογένειά του ζουν αποκλειστικά και μόνο από την προσωπική τους εργασία στο 35 μέτρο σκάφος τους;

Ενδεχόμενα  μια διαβάθμιση του κλάδου να γίνει αποδεκτή , αλλά θα πρέπει να είναι άσχετη με τα χαρακτηριστικά των σκαφών και των αλιευτικών εργαλείων και να έχει σχέση με την προσωπική ενασχόληση του αλιέα με την αλιεία και τις εργασίες του σκάφους.

 

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ ΥΔΑΤΑ

Οπωσδήποτε η εξουσιοδότηση που θα έχουν τα κράτη από την επιτροπή για διαχείριση του ιχθυαποθέματος μέσα στην ζώνη των 12 ναυτικών μιλίων, θα αποτελέσει ένα θετικό βήμα στην επιβολή των μέτρων προστασίας που εφαρμόζει ένα κράτος  και στα αλιευτικά άλλων κρατών , που ενδεχόμενα εκμεταλλεύονται το προστατευτικό καθεστώς που ισχύει.

 

ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ\

§ 7  γίνεται αναφορά στην ανάγκη για προληπτική προσέγγιση για την βιώσιμη εκμετάλλευση των έμβιων θαλάσσιων πόρων. Θα πρέπει να διασαφηνισθεί αν η προληπτική προσέγγιση αφορά συγκεκριμένα αλιευτικά εργαλεία και στην περίπτωση αυτή με ποια αιτιολογία γίνεται η επιλογή των εργαλείων.

§ 8    είναι αποδεκτό από όλους η ανάγκη για την προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει η επιτροπή να περιγράψει και να αιτιολογήσει όλες τις επιπτώσεις του κάθε αλιευτικού εργαλείου βασισμένες επάνω σε επιστημονικά δεδομένα και όχι σε αδιαφανή  θέσφατα  των ΜΚΟ.

§ 10    η αναφορά στις αρχές της ορθής διακυβέρνησης θα πρέπει να εφαρμόζονται και να περιλαμβάνουν τις βέλτιστες και εξειδικευμένες κατά περιοχή θα προσθέταμε , επιστημονικές γνωμοδοτήσεις , καθώς και την ευρεία συμμετοχή των εμπλεκομένων φορέων  κύρια δε θα προσθέταμε των θιγομένων κλάδων.

§ 18  η αναφορά στα απορριπτόμενα και στην αναγκαιότητα, κατά την άποψη της επιτροπής , για την εκφόρτωση του συνόλου των ανεπιθύμητων  αλιευμάτων , μας βρίσκει αντίθετους και παραπάνω έχουμε αναλύσει την επικινδυνότητα αυτής της απαίτησης , αλλά και τις προτάσεις μας.

§ 19  το ίδιο ακριβώς θέμα επανέρχεται με την περίπτωση κάποιου οικονομικού μικρού οφέλους για την επιχείρηση κλπ. Η διάθεση των απορριπτόμενων που υποχρεωτικά θα οδηγηθούν στην ξηρά , ανατρέποντας την διατροφική ισορροπία του οικοσυστήματος , από το οποίο αλιεύτηκαν, για μη ανθρώπινη  κατανάλωση τι εννοεί. Μήπως ότι θα είναι μιας πρώτης τάξης φθηνή τροφή για τα λεγόμενα «βιολογικά» εκτρεφόμενα ψάρια;

§ 28  η αναφορά για ενωσιακά ύδατα , θα έπρεπε με την ισχύ της Ενωσης να περιλαμβάνει τα ύδατα που η Ενωση διαχειρίζεται σε μια ευρωπαΪκη ΑΟΖ, ώστε να είναι  σε θέση να προστατεύει αποθέματα , που μερικά κράτη λόγω γαιοπολιτικών συσχετισμών αδυνατούν να πράξουν.

§  35  Γίνεται αναφορά για συλλογή δεδομένων , που θα περιλαμβάνει δεδομένα που θα διευκολύνουν την εκτίμηση της οικονομικής κατάστασης όλων όσων ασχολούνται στον αλιευτικό τομέα , καθώς και την τάση της απασχόλησης στον τομέα.

Όλα αυτά φυσικά δεν είναι δυνατόν να ισχύσουν , παρ ότι τα εξαγγέλλει η επιτροπή , εκ του γεγονότος πως η επιτροπή  η ίδια απαλλάσσει της όποιας  υποχρέωσης για καταγραφή και συλλογή δεδομένων  την μικρή αλιεία. Την ίδια στιγμή προτείνει ειδικό καθεστώς για την μικρή αλιεία. Το ερώτημα είναι με βάση ποια στοιχεία  προωθείται αυτή η ιδιαίτερη μεταχείριση, που στην ουσία αλλοιώνει την πραγματική εικόνα του τομέα και κατά συνέπεια ακυρώνει την όποια προσπάθεια για μια αντικειμενική αξιολόγηση των προτεραιοτήτων για την βελτίωση του αλιευτικού τομέα.

§ 47  για να ισχύσει η αναφορά περί εξασφάλισης ισότιμου ανταγωνισμού για όλα τα προϊόντα της αλιείας ,θα πρέπει όλα  ανεξαίρετα τα αλιεύματα να καταγράφονται και να ταυτοποιούνται. Η εμμονή της επιτροπής για απαλλαγή της υποχρέωσης για καταγραφή και ταυτοποίηση όλων των αλιευμάτων της μικρής παράκτιας αλιείας , στην ουσία ακυρώνει την οποιαδήποτε άλλη ενέργεια για έλεγχο και προγραμματισμό. Πως είναι δυνατόν να ελέγξεις την νομιμότητα των διακινούμενων αλιευμάτων, όταν ένα ποσοστό αυτών στην ουσία είναι τελείως αταυτοποίητα; Δύο περιπτώσεις συμβαίνουν σε αυτή την περίπτωση ΄, ή θα χρεωθούν παράτυπα και άδικα σε κάποια άλλη αλιευτική δραστηριότητα , ή θα δώσουν την ευκαιρία προϊόντα IUU αλιείας να κυκλοφορούν σαν αταυτοποίητα αλιεύματα της παράκτιας αλιείας.

§ 50  γίνεται λόγος για την κάλυψη των δαπανών ενός αμφισβητούμενου συστήματος ελέγχου από τους αλιείς. Οι αλιείς ποτέ δεν ρωτήθηκαν  για την σύσταση αυτού του συστήματος , την προμήθειά του , το κόστος λειτουργίας του , την αποτελεσματικότητά του και σε τελική ανάλυση την νομιμότητά του. Τώρα προτείνεται να επιβαρυνθούν και οικονομικά το κόστος όλης αυτής της διαδικασίας της λειτουργίας αυτού του συστήματος. Επί πλέον η κάθε έννοια ισονομίας μεταξύ των αλιέων ακυρώνεται , από την προσμέτρηση και μόνο του μήκους του αλιευτικού σκάφους τους. Εμείς προτείναμε συγκεκριμένα μέτρα πλήρους ελέγχου της κάθε αλιευτικής δραστηριότητας, ανέξοδα και για το κοινοτικό ταμείο και για τους αλιείς. Υπάρχουν ηλεκτρονικά βοηθήματα σε όλα τα επαγγελματικά σκάφη  και η αξιοποίηση των δεδομένων τους εξασφαλίζουν απόλυτα τον έλεγχο και την οικονομία.

§ 55  στο παραπάνω εδάφιο της εκτίμησης της επιτροπής , γίνεται λόγος για την ενεργοποίηση του άρθρου 290 της συνθήκης , με σκοπό στην ουσία να εξουσιοδοτείται η επιτροπή να προβαίνει σε κάθε αλλαγή και για οποιοδήποτε ουσιαστικό θέμα σχετικό με την αλιευτική πολιτική,  ενδεχόμενα με το δημοκρατικότερο άρθρο 291 της συνθήκης και με περιορισμένη εξουσιοδότηση για συμπληρωματικά στην διαδικασία μέτρα , επί ισχύουσας νομοθεσίας , να μην υπήρχε λόγος αμφιβολίας. Εδώ  όμως γίνεται αναφορά στο σύνολο σχεδόν της αλιευτικής πολιτικής που η επιτροπή κατ εξουσιοδότηση θα μεταβάλλει κατά το δοκούν. Αυτό, από μια πιο εστιασμένη στην δημοκρατική λήψη αποφάσεων ματιά , θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί σαν αυταρχική πρακτική του τύπου , αν δεν αρέσουν στην επιτροπή κάποια μέτρα που θα λαμβάνει κάποιο κράτος με γνώμονα τις ιδιαίτερες συνθήκες της περιοχής ,η επιτροπή θα παρεμβαίνει επιτακτικά και θα υποχρεώνει τα κράτη να εφαρμόζουν αυτά που η επιτροπή θα επιτάσσει. Έτσι λοιπόν η αποκεντροποίηση που ευαγγελίζεται η επιτροπή θα ακυρώνεται στην πράξη . Επίσης με την παράκαμψη των γνωστών διαδικασιών  για την νομοθέτηση για την αλιεία , στην ουσία η επιτροπή θα αποφασίζει και θα διατάσσει. Δεν εξασφαλίζεται με κανέναν τρόπο έτσι ούτε η δημοκρατικότητα  ούτε η διαφάνεια στην λήψη των αποφάσεων , αποφάσεις που εκ των πραγμάτων δημιουργούν μια τεράστια κυκλοφορία χρήματος από τομέα σε τομέα του αλιευτικού κλάδου.

§ 61  με την ακύρωση της απόφασης του συμβουλίου 585/2004/ΕΚ σχετικής με την ίδρυση των περιφερειακών γνωμοδοτικών συμβουλίων , τι θα προκύψει. Θα καταργηθούν τα υφιστάμενα RAC και στην θέση τους η επιτροπή θα ιδρύσει άλλα. Δεν είναι σαφές αυτό και σε κάθε περίπτωση δεν θα είναι ορθό η επιτροπή να επέμβει σε έναν θεσμό που ο τομέας έχει συστήσει και λειτουργεί.

Αρθρο 2

§  3

η  διασφάλιση των επιπτώσεων των αλιευτικών δραστηριοτήτων στο θαλάσσιο οικοσύστημα , θα πρέπει να εξασφαλίζει πρωταρχικά τον επιστημονικά αδιάβλητο προσδιορισμό των επιπτώσεων και όχι τον προσδιορισμό των επιπτώσεων από την γνωστή πολιτική των πιέσεων της επικοινωνίας που εφαρμόζουν οι ΜΚΟ. Θα πρέπει να υπάρξει σαφής πρόβλεψη και δέσμευση για τις περιπτώσεις κατά τις οποίες θα προκαλείται απώλεια εισοδήματος στον αλιευτικό κλάδο από την διασφάλιση , αυτές να αναπληρώνονται από τα κοινοτικά ταμεία.

§  4

Η ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών νομοθεσιών στην κοινή αλιευτική πολιτική , θα πρέπει να γίνεται μόνο και όταν στην διαμόρφωσή της συμμετέχει και ο αλιευτικός τομέας. Θα είναι απαράδεκτο οργανώσεις και κέντρα αδιαφανών σκοπιμοτήτων να πιέζουν για περιβαλλοντικούς περιορισμούς  παραγωγικούς κλάδους , χωρίς να λαμβάνεται υπ όψιν η γνώμη τους. Σε κάθε περίπτωση η κάθε περιβαλλοντική νομοθεσία θα πρέπει να συζητείται στα RAC και οι ενδεχόμενες αιτιάσεις των RAC , θα πρέπει να δικαιολογούνται επαρκώς  από πλευράς των εισηγητών των περιβαλλοντικών νομοθεσιών.

Άρθρο 3

§ α)

Η εξάλειψη των ανεπιθύμητων εμπορικών αλιευμάτων αποτελεί πράξη πολιτικής ευθύνης  για ορθή λειτουργία των αγορών. Είναι αδιανόητο αποδεκτά από την κατανάλωση αλιεύματα να θεωρούνται σαν απορριπτόμενα , επειδή οι αλιείς τα απορρίπτουν και να μην εξετάζεται  το γιατί τα απορρίπτουν . Λανθασμένες πολιτικές εμπορίου και αγορών δημιουργούν συνθήκες υπερκερδοφορίας στον εμπορικό τομέα από την διακίνηση άλλων ειδών αλιευμάτων σε βάρος αυτών που δεν παρέχουν υψηλά εμπορικό κέρδος. Δηλαδή η υψηλή οικονομική απολαβή ολίγων δημιουργεί κατάσταση απόρριψης και μείωσης του εισοδήματος στους αλιείς , τους οποίους και θεωρούν υπεύθυνους για αυτό το αποτέλεσμα.

§ δ)

Η ΚΑλΠ συμβάλλει στη διασφάλιση δίκαιου βιοτικού  επίπεδου για όσους εξαρτώνται από αλιευτικές δραστηριότητες, αλλά στην πράξη ισχύει το τελείως αντίθετο. Οι αλιείς που εξαρτώνται αποκλειστικά από την αλιευτική τους δραστηριότητα με την νέα ΚΑλΠ , βλέπουν να περιορίζονται δραματικά οι τόποι στους οποίους είχαν μακροπρόθεσμα να εργασθούν , ο χρόνος που θα είχαν την δυνατότητα να αλιεύσουν περιορίζεται , ο τρόπος με τον οποίον αλίευαν αλλάζει και μαζί τα αλιευτικά τους εργαλεία. Όλα αυτά τους μειώνουν δραματικά τα εισοδήματά τους και αν συνυπολογισθεί και η αλματώδης αύξηση των καυσίμων και των πρώτων υλών , τότε διαφαίνεται ένα ζοφερό μέλλον για τους αλιείς , χωρίς την δική τους υπαιτιότητα όμως.

§ στ)

Αναφέρεται η συστηματική και εναρμονισμένη συλλογή και διαχείριση δεδομένων και όμως όπως προαναφέραμε η εμμονή της επιτροπής για απαλλαγή της κατάθεσης δεδομένων από την παράκτια αλιεία ακυρώνει αυτό ακριβώς που η επιτροπή ανακοινώνει σαν προσπάθεια για την επίτευξη των γενικών στόχων,

Άρθρο 4 – αρχές της χρηστής διακυβέρνησης

§ α)

Ο σαφής ορισμός τω ευθυνών σε εθνικό , περιφερειακό και τοπικό επίπεδο με την συνεχή επίκληση της § 55, παραμένουν αποκλειστικά ευθύνη της επιτροπής.

§ β)

Η χρηστή διακυβέρνηση προϋποθέτει για την θέσπιση μέτρων σύμφωνη επιστημονική γνωμοδότηση και μάλιστα την βέλτιστη διαθέσιμη . Για κάθε περιφερειακή ή τοπική κατάσταση οπωσδήποτε η βέλτιστη επιστημονική γνωμοδότηση είναι  η εξειδικευμένη των τοπικών επιστημόνων και αυτή θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπ όψη.

§ δ)

Η ευρεία συμμετοχή των ενδιαφερομένων σε όλα τα στάδια από την σύλληψη έως την εφαρμογή των μέτρων , θα έχει αποτέλεσμα όταν τεθούν προτεραιότητες στην έννοια ενδιαφερόμενοι. Θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στους θιγόμενους ενδιαφερόμενους , για συμμετοχή τους και  για προσπάθεια πλήρους κατανόησης από μέρους τους, του τι ακριβώς σκοπεύει να πετύχει η ΚΑλΠ. Επίσης  ένα χρονοδιάγραμμα  των απτών θετικών αποτελεσμάτων  και  μία άμεση πρόσβαση στην παρακολούθηση των αποτελεσμάτων από την εφαρμογή των μέτρων

Άρθρο 5 – ορισμοί

§ 7

Η προληπτική προσέγγιση στη διαχείριση της αλιείας σημαίνει πως η έλλειψη επιστημονικών πληροφοριών δε πρέπει να χρησιμοποιείται ως λόγος για αναβολή ή παράληψη της λήψης διαχειριστικών μέτρων.

Θα πρέπει στην περίπτωση της προληπτικής προσέγγισης να χρηματοδοτούνται άμεσα επιστημονικές μελέτες , που σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα θα παρέχουν κατ αρχήν τις ενδείξεις για το αν πρέπει να ισχύει η προληπτική προσέγγιση και σε δεύτερο χρόνο  την επιστημονική γνωμοδότηση για την μορφή του σχεδίου διαχείρισης και την κατά αλιευτικό κλάδο συμμετοχή.

Η προληπτική προσέγγιση όταν γίνεται για προστασία ιχθυοπληθυσμών , τότε θα πρέπει η κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα επαγγελματική ή ερασιτεχνική να καλύπτεται από αυτή την προληπτική προσέγγιση.

§ 19

Σαν αλιευτική ικανότητα , όταν εξακολουθεί να θεωρείται η χωρητικότητα και η ισχύς του κινητήρα , τότε δεν ελέγχουμε την αλιευτική ικανότητα , αλλά την ναυσιπλοϊκή  ικανότητα του σκάφους.

Πρέπει επιτέλους να γίνει κατανοητό , πως η αλιευτική ικανότητα ενός αλιευτικού έχει άμεση σχέση με την δυνατότητα των αλιευτικών του εργαλείων.  Υπάρχουν μεγάλα σκάφη που αξιοποιούν μια ελάχιστη ισχύ ενός μεγάλου κινητήρα  με την χρήση ενός μικρού αλιευτικού εργαλείου  και άλλα μικρότερα σκάφη που χρησιμοποιούν το μέγιστο της ισχύος του μικρού κινητήρα με την χρήση ενός μεγάλου αλιευτικού εργαλείου. Ποια σκάφη έχουν την μεγαλύτερη αλιευτική ικανότητα τα μικρά ή τα μεγάλα.

Ο σωστός προσδιορισμός των διαστάσεων των αλιευτικών εργαλείων  θα προσφέρουν , σαν  συντελεστής ελέγχου της αλιευτικής ικανότητας θα εξασφαλίσουν:

1. τον απόλυτο και άμεσο έλεγχο της αλιευτικής ικανότητας του κάθε αλιευτικού σκάφους
2. την δυνατότητα  ένταξης σε σχέδια διαχείρισης της αλιευτικής ικανότητας , που θα έχει σχέση με τα μεγέθη των αλιευτικών εργαλείων
3. την αποδέσμευση της ιπποδύναμης από την ασφυκτική επιτήρηση , που έχει σαν αποτέλεσμα την μείωση της αξιοπλοΐας του σκάφους με άμεσες συνέπειες στην  ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στην θάλασσα.
4. την αποδέσμευση της χωρητικότητας  σαν συντελεστή υπολογισμού της αλιευτικής ικανότητας , που θα έχει σαν αποτέλεσμα την ελεύθερη αξιοποίηση της χωρητικότητας , προς το συμφέρον της βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης στα αλιευτικά , της εξασφάλισης χώρου για πρώτης μορφής επεξεργασία των αλιευμάτων , που με την σειρά τους θα εξασφαλίσουν μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία στην παραγωγή και τέλος την αύξηση της αξιοπλοΐας του σκάφους και της παρεχόμενης ασφάλειας για την ανθρώπινη ζωή στην θάλασσα.

Άρθρο 8 – είδη τεχνικών μέτρων

§ α) θα πρέπει να επαναξιολογηθούν όλα τα αλιευτικά εργαλεία και οι χαρακτηρισμοί του καθενός σε αδρανή , φιλικά ή εχθρικά με το περιβάλλον κλπ να στοιχειοθετηθούν με επιστημονική τεκμηρίωση, ώστε τα όποια τεχνικά μέτρα επιβάλλονται να είναι αντικειμενικά και αναγκαία

§ γ) και § ε)

Οι απαγορεύσεις στη χρήση εργαλείων σε ορισμένες περιοχές ή εποχές , θα πρέπει να αναφέρονται σε συγκεκριμένο σκοπό ή για την προστασία  συγκεκριμένου ιχθυαποθέματος. Και στις δυο περιπτώσεις οι περιορισμοί θα πρέπει να απευθύνονται στο σύνολο των αλιευτικών δραστηριοτήτων που διεξάγονται στις περιοχές και στις εποχές , με στόχο την αλιεία του προστατευόμενου ιχθυαποθέματος.

§ ζ)

Οι επιδράσεις και η ανάγκη για προστασία  του κάθε αλιευτικού εργαλείου, θα πρέπει να είναι απόλυτα καλυμμένες από τοπική επιστημονική τεκμηρίωση .

Άρθρο 12 – συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις της ενωσιακής περιβαλλοντικής νομοθεσίας

§ 2 η εξουσιοδότηση της επιτροπής για τον καθορισμό μέτρων που θα αφορούν τον περιορισμό της αλιείας ή ο καθορισμός αυτών από τα κράτη μέλη , θα πρέπει και στις δυο περιπτώσεις να καλύπτονται από επαρκή τοπική επιστημονική γνωμάτευση .

Άρθρο 13

§ 1

Θα πρέπει να ισχύει ότι ακριβώς και για το άρθρο 12, δηλαδή θα πρέπει να είναι απαραίτητη προϋπόθεση η επιστημονική τοπική γνωμάτευση.

 

 

 

Άρθρο 14

§ δ)

Γίνεται αναφορά στην επίπτωση των αλιευτικών εργαλείων στα ευαίσθητα οικοσυστήματα και στα βιολογικά ευαίσθητα αποθέματα, αλλά δυστυχώς αν και κατ επανάληψη έχει καταγγελθεί η δυσμενής επίδραση και σε πολλές φορές καταστροφική , των ατεκμηρίωτα χαρακτηρισμένων ως φιλικά και αδρανή στο περιβάλλον , των αλιευτικών εργαλείων της παράκτιας αλιείας στην Μεσόγειο, δεν έχει ληφθεί υπ όψιν του σχεδιασμού της νέας ΚΑλΠ. Ελπίζουμε με την προσεκτική παρακολούθηση των επισυναπτομένων  φωτογραφιών και κειμένων να αναθεωρηθεί η άποψή σας για τις επιδράσεις των αλιευτικών εργαλείων .

Άρθρο 15

§ 2

Η αναφορά στην υποχρεωτική μετατροπή των αλιευμάτων σε ιχθυάλευρα , σε συνδυασμό με την σχεδιαζόμενη εφαρμογή της απόλυτης εκφόρτωσης του συνόλου των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων , μας δίνει το δικαίωμα να σκεφθούμε πως κάποιου είδους διευκόλυνση ενδεχόμενα θα παρασχεθεί στις ιχθυοκαλλιεργητικές επιχειρήσεις , σε ότι αφορά την προμήθεια σε τροφές . Οι αποκαλούμενες δε βιολογικές ιχθυοκαλλιέργειες θα εξασφαλίσουν φθηνή και επαρκή τροφή για τα εκτρεφόμενα αλιεύματα.

Φυσικά επανερχόμαστε στο σκεπτικό μας , πως δεν είναι συμβατό με την περιβαλλοντική  πολιτική η τέτοιου είδους επίδραση στο θαλάσσιο οικοσύστημα ,με την απόλυτη αφαίρεση όλων των εξαλιευμένων οργανισμών  από την τροφική αλυσίδα του εκάστοτε τοπικού οικοσυστήματος.

Τα αλιεύματα που αφαιρούνται με την αλιεία σε ένα μεγάλο βαθμό αποτελούσαν έναν εν δυνάμει διατροφικό πόρο για τους αντίστοιχους θηρευτές τους, οπότε η επιστροφή ορισμένων από αυτά στο φυσικό τους περιβάλλον , έστω και νεκρά, μετριάζει σε κάποιον βαθμό το πρόβλημα από την αλίευση και παράλληλα συντηρείται ένα οικοσύστημα που έχει σχέση με τα θαλασσοπούλια , τα δελφίνια , τους τόνους και αρκετούς άλλους βενθυβικούς οργανισμούς.

 

Άρθρο 20

§ 1

Ο στενός και καταπιεστικός χρονικός προσδιορισμός της εκπλήρωσης των διαδικασιών για την υλοποίηση, από πλευράς των κρατών , των σχεδίων διαχείρισης , χωρίς τον συνυπολογισμό των ειδικών συνθηκών ειδικά των οικονομικών που διαμορφώνονται σε μερικά κράτη, δεν θα πρέπει  σε καμιά περίπτωση να δίνει το δικαίωμα στην επιτροπή να εκδίδει πράξεις κατ εξουσιοδότηση.

§ 2 οι όποιες πράξεις της επιτροπής θα πρέπει να είναι απόλυτα υιοθετημένες από την επαρκή  επιστημονική γνωμοδότηση του  φορέα που υλοποιεί το σχέδιο διαχείρισης και μόνο.

§ 3 και πάλι δεν θα πρέπει η επιτροπή να ακυρώνει μέτρα που έχουν επιβληθεί ή όχι , από τα κράτη μέλη , εάν δεν υπάρχει απόλυτη επιστημονική τοπική τεκμηρίωση.

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ

Άρθρο 27

§ 1

θα πρέπει το σύστημα των μεταβιβάσιμων ποσοστώσεων , που για την πολυειδική αλιεία στην Μεσόγειο είναι σχεδόν  αδύνατον να εφαρμοσθεί, να προσδιορίσει έναν ατομικό συντελεστή δικαιώματος ανά σκάφος.

Ο συντελεστής αυτός θα προκύπτει από την αποδεδειγμένη παραγωγή του σκάφους τουλάχιστον σε βάθος μιας τριετίας  και θα αποτελεί το ποσοστό που αναλογεί επί του συνόλου της κρατικής παραγωγής στο σχετικό κατ είδος αλίευμα. Οπότε λοιπόν θα αυξομειώνεται η  δικαιούμενη ανά κράτος ποσόστωση στο κάθε είδος,  αυτόματα  θα προσδιορίζεται και η κατά σκάφος δικαιούμενη ποσόστωση. Αυτή η ποσόστωση λοιπόν ενδεχόμενα να αποτελέσει μεταβιβάσιμη παραχώρηση.

§ 2

η επέκταση της μεταβιβάσιμης αλιευτικής παραχώρησης και στα μικρά σκάφη , η πλειοψηφία των οποίων είναι ανενεργά, ημιεπαγγελματικά κλπ δεν θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να αποτελέσει εφαλτήριο για εικονικές αλιευτικές δραστηριότητες με απώτερο σκοπό να αποσπάσουν και στην συνέχεια να παραχωρήσουν δικαιώματα αλιείας .

Άρθρο 27

§ 2

σαν διαφανή κριτήρια θα πρέπει να ορισθεί απαραίτητα  η απόλυτα αποδεδειγμένη παραγωγή του κάθε σκάφους τουλάχιστον για μια τριετία

§ 3

Και στην περίπτωση των μεικτών τύπων αλιείας δεν θα είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν  μέτρα , που έχουν άμεση οικονομική επίπτωση  στους αλιείς με συνεκτίμηση. Θα πρέπει να ισχύσει απόλυτα και με πλήρη διαφάνεια η αποδεδειγμένη παραγωγή και μάλιστα σε βάθος τουλάχιστον τριετίας.

§ 4

Η αναφορά σε δυνατότητα συγκέντρωσης μεταβιβάσιμων αλιευτικών παραχωρήσεων , πιθανότατα θα δημιουργήσει καθεστώτα συγκέντρωσης αλιευτικής ικανότητας άμεσα σχετικά με την οικονομική επιφάνεια νομικών προσώπων . Η κατάσταση αυτή ενδεχόμενα να αποβεί σε βάρος των παραδοσιακών αλιέων και σε τελική ανάλυση υπέρ της αρχής της δημιουργίας μονοπωλίων , που θα ελέγχουν την παραγωγή θαλάσσιων επισιτιστικών πόρων.

Άρθρο 29 – κατανομή ατομικών αλιευτικών δυνατοτήτων

§ 2

Η μόνη δυνατότητα και πάλι της παραχώρησης ποσόστωσης θα πρέπει να είναι η αποδεδειγμένη παραγωγή και ο επ’ αυτής προσδιορισμένος  συντελεστής ποσοστιαίας αναλογίας του καθενός στη συνολική ανά είδος ποσότητα  του αλιεύματος.

§ 4

η παρακράτηση ποσοστού 5% επί των αλιευτικών δυνατοτήτων θα ήτανε δυνατόν να εφαρμοσθεί μόνο σε περιπτώσεις  μεγάλων διαφορών μεταξύ των δικαιούχων αλιέων , με σκοπό της κάποιας μορφής ενίσχυσης των ασθενέστερων . Η πρακτική αυτή θα πρέπει απαραίτητα να έχει την σύμφωνη γνώμη του τομέα , προκειμένου να απαλειφτεί η περίπτωση κατάχρησής της.

§ 5

• Θα πρέπει να ορισθεί μα απόλυτη σαφήνεια και να στοιχειοθετηθεί με την απαραίτητη επιστημονική γνωμάτευση  ο όρος επιλεκτικά αλιευτικά εργαλεία  . Επίσης θα πρέπει να ισχύσει διαδικασία ελέγχου ενστάσεων επι των χαρακτηρισμών των αλιευτικών εργαλείων , οι οποίες ενστάσεις θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με επαρκή επιστημονική τεκμηρίωση.

§ 6 η αναφορά και μόνο της επιβολής τέλους για την άσκηση της αλιείας , στους αλιείς , κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου κρίσης , μας δίνει το δικαίωμα να συμπεράνουμε πως η νέα ΚΑλΠ μάλλον δεν κινείται προς την κατεύθυνση της υποστήριξης της θαλάσσιας αλιείας .

 

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΛΙΕΥΤΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ

Άρθρο 34

§ 2

Θα πρέπει να επανεξετασθεί η αναγκαιότητα της οικονομικής ενίσχυσης για την οριστική παύση  της αλιευτικής δραστηριότητας των αλιευτικών σκαφών , με αυστηρές δικλείδες ασφάλειας για την σε οποιαδήποτε περίπτωση χρήση των κεφαλαίων απόσυρσης  από τον δικαιούχο για νεοναυπήγηση ή αγορά  άλλου σκάφους .

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΛΙΕΙΑΣ

Άρθρο 37

§ 1

Η συλλογή των στοιχείων αυτών θα πρέπει να γίνεται στο σύνολο των αλιευτικών δραστηριοτήτων  και μάλιστα θα πρέπει να καταβληθεί ιδιαίτερη προσπάθεια , ώστε να εντοπισθούν ενδεχόμενα λανθάνουσες αλιευτικές δραστηριότητες , που δεν καταγράφονται .

Σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να ισχύσει αυτό που πρόσφατα η επιτροπή έχει εγκρίνει , δηλαδή την απαλλαγή της παράκτιας αλιείας από κάθε είδους υποχρέωση για καταγραφή της αλιευτικής της δραστηριότητας.

§ 6

Η κατ εξουσιοδότηση πράξη της επιτροπής για προσδιορισμό στόχων και επιπέδων  για την ακρίβεια και την συγκέντρωση των στοιχείων  αντίστοιχα , δεν θα πρέπει να ισχύσει. Θα πρέπει το πρόγραμμα καταγραφής να τρέχει ανεπηρέαστο για όλα τα αλιεύματα και για όλες τις αλιευτικές πρακτικές ανεξαίρετα. Μόνο έτσι θα διαπιστωθεί με σαφήνεια και αντικειμενικότητα το τι ακριβώς συμβαίνει στην αλιεία  και θα προσδιορισθούν με απόλυτη διαφάνεια οι στόχοι και οι προτεραιότητες για την εξασφάλιση της αειφορίας του ιχθυαποθέματος  και της καλής κατάστασης του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Άρθρο 38

§ 1

Η ανάθεση  ειδικά των προγραμμάτων έρευνας και τεχνολογίας θα πρέπει να αναθέτονται σε πιστοποιημένα ιδρύματα και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει αυτά , να έχουν την έγκριση από τα αντίστοιχα Εθνικά  ερευνητικά ιδρύματα.

Η αναβάθμιση της αξίας των επιστημονικών γνωμοδοτήσεων, προκειμένου να έχουν βάση οι όποιες παρεμβάσεις στην αλιευτική δραστηριότητα , προϋποθέτουν άμεσα και την εξασφάλιση της αντικειμενικότητας  αυτών.

ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ

Άρθρο 43

§ 1

Οι μη δεσμευτικές ενωσιακές στρατηγικές που ισχύουν για την ιχθυοκαλλιέργεια και η αναγνώριση των διαφορετικών περιστάσεων στην επικράτεια της Ένωσης , κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση , επειδή αναγνωρίζουν το δικαίωμα των κρατών να εφαρμόσουν ευέλικτα σχέδια προώθησης του κλάδου.

Κάτι ανάλογο δυστυχώς δεν ισχύει για τον κλάδο της θαλάσσιας αλιείας , όπου η συνεχής επίκληση της εφαρμογής του κατ εξουσιοδότηση πράξεις της επιτροπής με βάση το άρθρο 55 , αποκλείει στην ουσία κάθε ελεύθερη κρατική επιλογή για διαχείριση του θαλάσσιου πλούτου της γενικά.

 

ΚΟΙΝΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΓΟΡΑΣ

Άρθρο 45

§  1 γ)

Η ενίσχυση  της ανταγωνιστικότητας του κλάδου  της αλιείας δεν διαφαίνεται στην νέα ΚΑλΠ, καθώς πρακτική της μονομερούς εφαρμογής τεχνικών μέτρων από τα κοινοτικά σκάφη  , σε περιοχές όπου συνεκμεταλλεύονται  αλιεύματα με σκάφη τρίτων χωρών και τα οποία δεν εφαρμόζουν κάποιο τεχνικό μέτρο, καθιστά την ανταγωνιστικότητα των κοινοτικών σκαφών ζητούμενο.

§ 1 δ), § 1 ε)

Η διαφάνεια των αγορών δεν είναι δυνατόν να ισχύσει και να ευαισθητοποιηθούν οι καταναλωτές από ενημέρωση επειδή:

• Δεν γίνεται καταγραφή του συνόλου των αλιευτικών δραστηριοτήτων
• Κυκλοφορούν ελεύθερα στην κοινοτική αγορά τα προϊόντα της παράκτιας αλιείας , που απαλλάσσονται της υποχρέωσης καταγραφής και ταυτοποίησής τους . Αυτή η πρακτική αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο όλα τα προϊόντα της IUU  αλιείας να παρουσιάζονται σαν προϊόντα παράκτιας αλιείας . Επίσης κατά κόρον όσα τα προϊόντα της παράκτιας αλιείας δεν πληρούν τις νόμιμες προδιαγραφές , τότε χρεώνονται σε αλιευτικές δραστηριότητες που ελέγχονται και καταγράφονται.
• Η ελεύθερη επίσης μη καταγεγραμμένη αλιευτική παραγωγή της παράκτιας αλιείας αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο , αλιεύματα άλλων περιοχών να πωλούνται  σαν αλιεύματα τοπικά , αλλοιώνοντας έτσι και την καταναλωτική συνείδηση των αγοραστών.

§ 3 α)

Η σταθεροποίηση των αγορών είναι μια από τις πλέον αναμενόμενες πράξεις που περιμένει ο κλάδος , καθώς οι περισσότερες ενέργειες που έχουν σχέση με την αλιευτική δραστηριότητα , είναι άμεσα αποτελέσματα της κατάστασης της αγοράς.

Μια σταθεροποιημένη αγορά δίνει στο αλιέα την δυνατότητα του προγραμματισμού στην αλιευτική του δραστηριότητα . Η οποιαδήποτε αναγκαστική αύξηση της αλιευτικής δραστηριότητας του αλιέα έχει να κάνει με την προσπάθειά του να αναπληρώσει χαμένο εισόδημα , από την μη ορθή λειτουργία της αγοράς.

§ 3 β)

τα κοινά πρότυπα εμπορίας δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν, στα τμήματα εκείνα που είναι σχετικά με τις ιδιαιτερότητες της κάθε τοπικής κοινωνίας. Ο τρόπος διάθεσης των αλιευμάτων από κοινωνία σε κοινωνία ποικίλει και θα πρέπει να γίνει σεβαστή η διατροφική επιλογή της κάθε τοπικής κοινωνίας , που είναι και ο παράγοντας που καθιερώνει το πρότυπο της εμπορίας.

 

ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Άρθρο 46

§ 2 α)

Η αναφερόμενη γενική και ολοκληρωμένη προσέγγιση δεν ισχύει , καθώς απαλλάσσεται από τον έλεγχο ένα σημαντικό κομμάτι της Μεσογειακής ειδικά αλιείας , αυτό της παράκτιας μικρής κλίμακας. Θα πρέπει επιτέλους να ελέγχονται όλες ανεξαίρετα οι αλιευτικές δραστηριότητες επαγγελματικές , ερασιτεχνικές και ψυχαγωγικές.

§ 2 β)

Η αναφορά σε σύγχρονα συστήματα ελέγχου κλπ, δεν αναφέρει το σημαντικότατο κόστος προμήθειας , συντήρησης και λειτουργίας αυτών των συστημάτων που δίνουν το δικαίωμα στους αλιείς να καταγγείλουν τα εξής :

1.      οι προμήθειες όλων των συσκευών έγιναν και γίνονται με την απουσία του κλάδου των αλιέων στην διαδικασία. Οι αλιείς δεν έχουν το δικαίωμα της επιλογής των συσκευών, άρα δεν θα πρέπει να θεωρούνται και υπεύθυνοι της καλής λειτουργίας αυτών.

2.      η συντήρηση των συστημάτων δεν είναι ικανοποιητική από πλευράς ένωσης ή κράτους , με συνέπεια την δυσλειτουργία τους. Οι αλιείς τιμωρούνται με ποινές παράνομης αλιείας για τις περιπτώσεις αυτές.

3.      η λειτουργία αυτών των συσκευών προϋποθέτει την παροχή διευκολύνσεων από άλλες εταιρίες , που και το κόστος αυτών καλείται να πληρώσει ο αλιέας

οι παραπάνω αναφορές έχουν σχέση με την συσκευή του VMS, ( εντοπισμού των αλιευτικών σκαφών).

Πιστεύουμε πως αυτό θα επαναληφθεί και με τις συσκευές των ηλεκτρονικών ημερολογίων  και  του AIS.

Εμείς προτείνουμε αντί όλων αυτών των προβληματικών , πολυέξοδων και ακριβών συσκευών, που δημιουργούν τεράστια προβλήματα όχι στους ενδεχόμενα παράνομους αλιείς, αλλά στους νόμιμους να αξιοποιηθούν οι ηλεκτρονικές συσκευές του κάθε αλιευτικού σκάφους ώστε:

• να παρέχουν σε κάθε έλεγχο ακριβή στίγματα του σκάφους
• να μην επιβαρύνουν οικονομικά τα κοινοτικά ταμεία
• να μην επιβαρύνουν οικονομικά τους αλιείς
• να μην δημιουργούνται προβλήματα δυσλειτουργίας και αδυναμίας αποκατάστασης των ζημιών
• να μη χάνονται πολύτιμες ημέρες εργασίας εξ αιτίας αδυναμιών του συστήματος για ικανοποιητική λειτουργία και αποκατάσταση βλαβών.

§ 2 δ)

Η νοοτροπία συμμόρφωσης μεταξύ των επιχειρήσεων , αλλά και κάθε μεμονωμένου αλιέα δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί με αστυνομικά και καταπιεστικά μέτρα. Αυτά στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι άδικα και ανεδαφικά και έχουν σαν αποτέλεσμα την συσπείρωση του τομέα εναντίον τους. Αυτό που απαιτείται είναι  η διαφάνεια και η δίκαιη επιβολή κυρώσεων σε συνδυασμό με την ενημέρωση των αλιέων , ώστε να εμπεδωθεί πως η παρανομία στην αλιεία στην ουσία είναι πράξη που αντίκειται στα συμφέροντα του κάθε νόμιμου αλιέα. Τότε θα υπάρξει απόλυτη συμμόρφωση, όταν ο ίδιος ο  αλιέας καταστεί  θεματοφύλακας της νομιμότητας και όχι υπερασπιστής των αδικούμενων συναδέλφων του από ένα σύστημα που δυσλειτουργεί.

§ 2 ε)

Οι αποτελεσματικές και αποτρεπτικές κυρώσεις , θα πρέπει πρώτα και πάνω απ όλα να εξασφαλίζουν την αμετάκλητη πιστοποίηση της παράνομης πράξης. Αυτό δυστυχώς δεν ισχύει τώρα επειδή:

• οι παραβάσεις  θεωρούνται σαν γενόμενες , πριν ακόμη ολοκληρωθούν τα συνταγματικά προβλεπόμενα ένδικα μέσα του αλιέα κατά των βεβαιούμενων παραβάσεων.
• Δεν αναγνωρίζονται υπέρ του αλιέα τα παραδεκτά από τις κατασκευάστριες εταιρίες και από τον ίδιο τον κανονισμό , περιθώρια σφάλματος του συστήματος.
• Δεν λαμβάνονται υπ όψιν  τα συνταγματικά δικαιώματα των κυβερνητών των σκαφών για ελεύθερη ναυσιπλοΐα .
• Δεν λαμβάνονται υπ όψιν οι ειδικές καταστάσεις που ισχύουν στα σκάφη κατά την διάρκεια της αλιείας .

Άρθρο 47

§ 1 , § 2

Οι νέες τεχνολογίες και συστήματα ελέγχου ,χωρίς την ειλικρινή και ουσιαστική  συμμετοχή του κλάδου  κατά την εξέτασή τους, θα οδηγήσουν την

Αλιεία σε ένα καθεστώς  αέναης προμήθειας νέων συσκευών ,  για να πετύχουμε τι;

• Να αφήνουμε στην συνείδηση των αλιέων το πικρό αίσθημα , πως όλα γίνονται για την εξυπηρέτηση μερικών εταιριών και μάλιστα με όχι τόσο διαφανείς διαδικασίες
• Να υποβαθμίζουμε το ήδη βεβαρημένο εισόδημα των αλιέων
• Να παραδεχόμαστε πως η προηγούμενη συσκευή ή σύστημα δεν είχε την  αποτελεσματικότητα , που οι ίδιοι πριν καιρό είχαμε επιλέξει

Και πάλι θα προτείναμε την επένδυση στην ενημέρωση του αλιέα , στην αξιοποίηση των ηλεκτρονικών βοηθημάτων που ο ίδιος χρησιμοποιεί.

Επίσης η αποδοχή και υιοθέτηση από τον επιτροπή των θέσεων και απόψεων του αλιέα που θεωρεί την θάλασσα , σαν το μέσον για την  επιβίωσή του , ώστε με την αξιοποίηση αυτών να συνταχθεί ένας κώδικας που θα έχει την δυνατότητα να εντοπίζει την οποιαδήποτε αλιευτική παρανομία , να συλλαμβάνει και να δικάζει τον παράνομο αλιέα και σε καμιά περίπτωση να μην είναι δυνατόν να καταδικαστεί αθώος για τεχνικές δυσλειτουργίες ή ανεπάρκεια γνώσης του ελεγκτικού μηχανισμού  .

Άρθρο 48

Και πάλι η εμμονή στην αναφορά της απαλλαγής από έλεγχο ενός σημαντικού για την Μεσόγειο τμήματος του στόλου , που σε συνδυασμό με την πρόταση για ακόμη περισσότερη οικονομική επιβάρυνση του υπόλοιπου στόλου , μας υποχρεώνει να ρωτήσουμε  με ποια κριτήρια αποφασίζεται αυτό, ποιος είναι ο στόχος και ποιος ο σκοπός.

Άρθρο 51

§ 2

Συμφωνούμε με τον συνυπολογισμό των παραβάσεων στις οικονομικές ενισχύσεις υπό τον όρο :

1. να αφορούν παραβάσεις ουσίας  και όχι τυπικές , δηλαδή να έχουν άμεση σχέση με την αλιευτική δράση και μόνο
2. να έχουν με τελεσίδικη απόφαση  δικαστεί.

 

ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

§ 1

Μα ήδη υπάρχουν τα  RAC  και λειτουργούν

§ 2

Η σύσταση των RAC ήτανε αποτέλεσμα ανεξάρτητων διαβουλεύσεων του τομές και όλων των εμπλεκομένων φορέων στην αλιεία.

Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη με το άρθρο 55 της επιτροπής, τι ακριβώς προτίθεται να  συστήσει. Δοτά περιφερειακά συμβούλια , τα οποία θα ορίζει κατά το δοκούν η επιτροπή .

Αυτό δεν θα πρέπει να ισχύσει σε καμία περίπτωση.

 

Ελπίζουμε στο μέτρο των δυνατοτήτων μας με την κατάθεση των παρατηρήσεων και των προτάσεών μας να συμβάλλουμε στην ουσιαστική αλλαγή της προωθούμενης νέας ΚΑλΠ.

Σαν τελική παρατήρηση θέλουμε να τονίσουμε , πως στη τελειότητα του κόσμου , η μικρή μας γη αποτελείται από πολλά επί μέρους ωραία και θαυμαστά τμήματα .

Έχει ωραία ορεινά, υπόγεια ,ουράνια , θαλάσσια , άλλα γνωστά και άλλα άγνωστα  οικοσυστήματα , αλλά το ωραιότερο πιο ενεργό δυναμικό και συγχρόνως ευαίσθητο είναι το ανθρώπινο, η ανθρώπινη κοινωνία .

Η νέα ΚΑλΠ δυστυχώς τον παράγοντα άνθρωπο , την κοινωνικοοικονομική του διάσταση δεν την αντιμετωπίζει με επαρκή σοβαρότητα.

Η μονομερής εμμονή για  περιβαλλοντική προσέγγιση στην χάραξη μιας αλιευτικής πολιτικής , που πρέπει να έχει σαν αποκλειστικό σκοπό , πως  η  αλιεία θα μπορεί να εξασφαλίζει διατροφικούς πόρους αέναα σε μια χρόνο με τον χρόνο αυξανόμενη πληθυσμιακά κοινωνία, μας προβληματίζει σοβαρά.

Τονίζουμε πως η θάλασσα και η εκμετάλλευσή της θα πρέπει να ακολουθήσει το μοντέλο της ξηράς , στην υπηρεσία της εξασφάλισης της βιωσιμότητας του ανθρώπου.

Θα πρέπει να ορισθούν περιοχές απόλυτης προστασίας, από κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα , αφιερωμένες αποκλειστικά στην βιοποικιλότητα σαν κληρονομιά για τις ερχόμενες γενιές.

θα πρέπει να ορισθούν περιοχές υψηλής προστασίας , όπου η ανθρώπινη δραστηριότητα θα ελέγχεται και θα καταγράφεται απόλυτα και τα αποτελέσματά της θα ανακοινώνονται  και θα χρεώνονται σε κάθε τομέα που θα δραστηριοποιείται εκεί.

Θα πρέπει να ορισθούν περιοχές υψηλής συγκέντρωσης βιομάζας, όπου η αλιευτική δραστηριότητα θα διεξάγεται ακολουθώντας ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης , που θα εξασφαλίζουν την αειφορία της στοχευόμενης βιομάζας,

 

Με εκτίμηση για το Δ.Σ

 

-ο-                                                                                            -ο-

Πρόεδρος                                                                  Γενικός Γραμματέας

 

 

Δημήτριος Ταουλτζής                                                      Ευάγγελος Αραπάκης

ΞΕΝΙΣΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΤΥΠΟ ΑΠΟ 1 EΩΣ 9

FOTO1.pdf 2.pdf 3.pdf 4.pdf 5.pdf 6.pdf 7.pdf 8.pdf 9.pdf

ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ ΦΥΤΟΦΑΡΜΑΚΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΤΥΠΟ ΑΠΟ 10 ΕΩΣ 23

10.pdf 11.pdf  12.pdf 13.pdf 14.pdf  15.pdf 16.pdf 17.pdf 18.pdf 19.pdf 20.pdf 21.pdf 22.pdf 23.pdf