Απάντηση σε Δημοσίευμα Ελευθεροτυπίας 1 11 2010

ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Αφορμή για την παρούσα επιστολή, αποτελεί δημοσίευμα της εφημερίδας Ελευθεροτυπία της 26^ης Οκτωβρίου 2010 με τίτλο «Καταφύγια σωτηρίας για τις θάλασσες μας», όπου παρουσιάζονται αυθαίρετα περιοχές-προτάσεις της Greenpeace σε συνεργασία με την Ομοσπονδία Παρακτίων αλιεων Νοτίου Αιγαίου, για θέσπιση προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών, όχι απόλυτης προστασίας αλλά προστασίας από την μέση αλιεία και μόνο !!! και μάλιστα ερήμην της Μέσης αλιείας !!!

Σύμφωνα με το δημοσίευμα προτεινονται λοιπον δυο τεραστιες περιοχες: α) μια που περιλαμβανει τις βορειες κυκλαδες ( συμπεριλαμβανομενης της Ανδρου που τυχαινει να είναι εδρα του  δραστηριου Προεδρου της Ομοσπονδιας κ. Ζαννε ! ) και  β) μια που περιλαμβανει σχεδον ολο τον Κορινθιακο κολπο.

Δεν μας ειπαν όμως τι θα μεινει από την Ελλαδα προς αλιευτικη εκμεταλλευση, η αλλιώς : γιατι δεν μας ζητουν ευθεως να αλλαξουμε δουλεια και να αφησουμε την αλιεια σε καποιους με τουριστικες επιχειρησεις που εχουν την αλιεια σαν παρεργο και φυσικα το τελευταιο που τους ενδιαφερει είναι η προστασια και η αειφορια της! Ας σοβαρευτουμε επιτελους !

Μηπως εχουμε ξεφυγει λιγο ? Ειχαμε την αισθηση ότι την αλιευτικη πολιτικη την διαμορφωνει το αρμοδιο  Υπουργειο με τις υπηρεσιες, του σε συνεργασια με τους εμπλεκομενους κλαδους !  Μηπως καποιες μη κυβερνητικες  οργανωσεις εχουν παρερμηνευσει το ρολο τους ?

Γενικευοντας, παρατηρουμε τα τελευταία χρόνια, οτι γίνεται συστηματική προσπάθεια το αναπτυσσόμενο κίνημα της οικολογίας να μονοπωληθεί από μερικούς «επαγγελματίες» οικολόγους και εκφυλιζομενο τεινει να μετατραπει από γνωμοδοτικο σε νομοθετικο. Οι ως οικολόγοι εμφανιζόμενοι, αγνοώντας επιδεικτικά τα επιστημονικά στοιχεία ή ακόμα και διαστρεβλώνοντας αυτά,  και με στόχο την επίτευξη των, κατά τα άλλα, αγνών προθέσεών τους (??), ασκούν έντονες πιέσεις σε πολιτικά πρόσωπα η σε προσωπα με πολιτικη επιρροη. Οι πιέσεις αυτές, όμως, δημιουργούν καταστάσεις μέσα στις οποίες χάνεται το ζητούμενο, δηλαδή η παρουσίαση των πραγματικών προβλημάτων του θαλάσσιου περιβάλλοντος και αναδεικνύονται κάποια θέματα που εξυπηρετουν συμφεροντα,  ενώ άλλα υποκρύπτονται επιμελώς. *  Τελευταια τεινει να εξελιχθει σε μαστιγα το φαινομενο κατά το οποίο παιρνουν θεση και εξαγουν πορισματα κατά το δοκουν και συνηθως φυσικα εναντιον της μεσης αλιειας. διαφοροι δηθεν επιστημονες και αυθεντιες περι της αλιειας που ξεφυτρωνουν καθημερινα σαν τα μανιταρια, καθως επισης και αυτοκλητα ινστιτουτα,

Ζητάμε από την Πολιτεία, προκειμένου να εξασφαλισθεί το μέλλον της Ελληνικής αλιείας τα εξής:

1. Ολες ανεξαίρετα οι αλιευτικές μέθοδοι να συνεισφέρουν στην προστασία του        ιχθυαποθέματος, με χρονική αποχή από την δραστηριότητά σχετική με τις αναπαραγωγικές ανάγκες των αλιευμάτων, όπως μονο στη  μεση αλιεια συμβαινει σε Πανευρωπαικο επιπεδο, με παροπλισμο των σκαφων μας 3 εως 4 μηνες το χρονο!

2. Η καλοκαιρινή περίοδος θα πρέπει να είναι εποχή μείωσης της πίεσης στο ιχθυαπόθεμα και   όχι υπεραλίευσης λόγω της τουριστικής ζήτησης, στα βενθικα είδη υψηλής εμπορικης αξιας (αστακους, συναγρίδες, ροφούς λιθρίνια, σκαθάρια, σαργούς , φαγκριά, χταποδια,  κ.α.) στα οποία υπάρχει , όπως παραδέχονται και οι ίδιοι σε άλλο προσφατο δημοσιευμα τους, μείωση του ιχθυαποθέματος. Είδη που δεν αλιεύει η μέση αλιεία , αλλά αποκλειστικα και μονο τα αθώα και φιλικα προς το περιβαλλον επιλεκτικά και ακρως αποτελεσματικα εργαλεία της παρακτιας αλιειας, και παρολα αυτά στοχοποιουν εμας με ανηθικο τροπο ( Ελευθεροτυπια 17-08-10 )

3. Να δημιουργηθουν από μηδενικη βαση, προστατευομενες περιοχες αλιειας, με πολλη    σοβαρη αιτiολογηση. Στις περιοχες αυτές θα απαγορευεται οιαδηποτε αλιευτικη δραστηριοτητα !

• Μηπως πρεπει καποιος να ενημερωσει τους εταιρους μας ότι στη ‘’μιση ‘’Ελλαδα απαγορευεται η δραστηριοποιηση της μεσης  αλιειας ειτε τοπικα ειτε χρονικα από σωρεια παρωχειμενων Eλληνικων νομοθεσιων? Ότι δηλαδη η ‘’μιση’’ Ελλαδα είναι θαλασσιο πάρκο όπως το αντιλαμβανονται μερικοι ?
• μηπως καποιος θαπρεπε να ενημερωσει τους εταιρους μας ότι περιοχες στις οποιες απαγορευεται η λειτουργια της μηχανοτρατας, εχουν υποβαθμιστει δραματικα, οσον αφορα τα βενθικα αλιευματα ?
• Μηπως αυτό συνδεεται με το γεγονος ότι στις εν λογω περιοχες δραστηριοποιουνται εντατικα σε επιπεδο λεηλασιας τα ακρως αποτελεσματικα για τα βενθικα αλιευματα εργαλεια της πάρακτιας αλιειας ?

4. Να δημιουργηθουν περιοχες ελεγχομενης αλιευτικης δραστηριοτητας, σε συνεργασια μεταξυ των αλιεων, της επιστημονικης κοινοτητας και των υπαλληλων του ΥΠΑΑΤ με  γνωμονα τη σωστη παραμετροποιηση της επιδρασης των δραστηριοτητων ολων των εργαλειων, στο οικοσυστημα. Επιπροσθετα να ανακοινώνονται στους αλιείς (α) οι λόγοι του οποιου περιοριστικού μέτρου, (β) ο χρόνος ισχύος της απαγόρευσης και (γ) τα αποτελέσματα από την επιβολή του μέτρου.

3. Να υπάρχει αλιευτική δραστηριότητα, τέτοια που θα εξασφαλίζει σταθερότητα στο ιχθυαπόθεμα. ΠΩΣ ? Να δοθουν προς αλιευτικη εκμεταλευση περιοχες απαγορευμενες από παρωχειμενες  Νομοθεσιες και για αδιευκρινιστους πλεον λογους, ώστε να αποσυμφορηθουν τα υπαρχοντα αλιευτικα πεδια, σε μια πιο ισομερη και λιγοτερο εντατικοποιημενη εκμεταλευση

4.        θα πρέπει να αντιμετωπισθει ο πρωτευων παραγοντας υποβαθμισης των ιχθυοαποθεματων και των οικοσυστηματων : η ρύπανση της θάλασσας

ü      από αστικα, βιομηχανικά χημικά απόβλητα

ü      από την υπερβολική χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασματων..

ü      από την ανεξέλεγχτη δραστηριότητα αρκετών οστρακοτροφείων και ιχθυοκαλιεργειών

5.       Θα πρέπει να προβλέπονται οικονομικές ενισχύσεις για την οικειοθελή ατομική ή ομαδική αποχή από την αλιεία :

ü      για λόγους προστασίας του ιχθυαποθέματος κατά την αναπαραγωγική περίοδο

ü      για λόγους σταθεροποίησης της κατάστασης του ιχθυαποθέματος ( του αριθμού, ή του μεγέθους των ατόμων του).

Πιστεύουμε ότι οι περιοχές αλιείας θα πρέπει να διαχωριστούν σε:

• Αλιευτικά εκμεταλλεύσιμες που θα :

1.      Εξασφαλίζουν διατροφικούς πόρους στον άνθρωπο

2.      Θα προστατεύονται κατά την διάρκεια της αναπαραγωγής και θα εφαρμόζονται σχέδια διαχείρισης , που θα εξασφαλίζουν την αειφορία του ιχθυαποθέματος

•         Αυξημένης προστασίας, που θα περιλαμβάνονται οι :

1.      Παραποτάμιες περιοχές, με συνεχή όμως  παρακολούθηση των υδάτων και των φερτών υλών των ποταμών

2.      Αβαθείς εκτάσεις και κολπίσκοι με βάθη κάτω των 20 μέτρων με συνεχή παρακολούθηση της κατάστασης του βυθού από την ιζηματοποίηση των αστικών, βιομηχανικών και γεωργικών αποβλήτων

3. Περιοχές συγκέντρωσης μεγάλων πληθυσμών γόνου και έτοιμων για ωοτοκία ιχθύων
4. Σε ευαίσθητα οικοσυστήματα όπως είναι : Τα λιβάδια Ποσειδωνίας και σπάνιων φανερόγαμων καθως επισης και οι φυσικοί ύφαλοι, οι ξέρες και τα ναυάγια, να απαγορεύεται τοποθετηση στατικων    διχτυων σε επεκταση του ηδη υπαρχοντος Ε.Κ. 734/2008 για «την προστασια των ευπαθων θαλασσιων οικοσυστηματων  της ανοικτης θαλασσας από τις δυσμενεις συνεπειες της χρησης των αλιευτικων εργαλειων βυθου »

και να αποκατασταθεί η κατάστασή τους από το φαινόμενο του ghost fishing (αλιεία    φάντασμα   που προκαλείται από  δίχτυα παράκτιας αλιείας εγκαταλελλειμενα στο βυθό, εχοντας καλυψει τα περισσοτερα ευπαθη οικοσυστηματα σαν πεπλα θανατου, που συνεχίζουν να ψαρεύουν…), που θα πρέπει επιτέλους να αντιμετωπισθεί με σοβαρότητα και υπευθυνότητα.

5. Να απαγορεύεται η παραμονή των στατικων δικτυων πάνω από   12 ώρες στην θάλασσα, ανα σκαφος!!! Να καταγραφεται στο ημερολογιο γεφυρας η ωρα ποντισης και η ωρα ανελκυσης των δικτυων, καθως επισης τα  στιγματα  αρχης και τελους των δικτυων.

Η Πανελλήνια Ένωση Πλοιοκτητών Μέσης Αλιείας (ΠΕΠΜΑ) ανέκαθεν υποστήριζε και θα συνεχίζει να υποστηρίζει σθεναρά κάθε προσπάθεια προστασίας των ιχθυαποθεμάτων. Τα τελευταία έτη όμως ο κλάδος της Μέσης  αλιείας συστηματικώς διώκεται  και διαβάλλεται, με απωτερο στόχο την συρρίκνωσή του .

Συκοφαντικα, ρεπορταζ  στα ΜΜΕ βλεπουν το φως της δημοσιοτητας για τον κλαδο μας, στα πλαισια ευρυτερης πολυετους στρατηγικης, από συμφεροντα που εχουν προσβαση σ’αυτά, και διαμορφωνουν στα ματια του κοσμου μια εικονα όχι και τοσο κολακευτικη για μας. Στοχοποιουν τη Μηχανοτρατα και το Γρι-γρι για υποβαθμιση των ιχθυοαποθεματων και των οικοσυστηματων και εκθειαζουν την παρακτια αλιεια, τα διχτυα της οποιας χαρακτηριζουν αξιωματικα ως αδρανη και φιλικα προς το περιβαλλον, όμως εχουμε αδιασειστα στοιχεια που αποδεικνυουν ακριβως το αντιθετο.

Ας ξερουν όμως ότι ειμαστε εμεις που καλυπτουμε τις αναγκες των Ελληνων καταναλωτων σε φρεσκο ψαρι και σε προσιτες τιμες μεσω ιχθυοσκαλων, συνιστωντας έναν υγιη κλαδο πρωτογενους παραγωγης εν μεσω υφεσης , ανεργιας και φτωχειας, ένα κλαδο που επιτελει τεραστιο οικονομικο και κοινωνικο εργο.

Ειμαστε γνησιοι αλιεις, εχοντας την αλιεια αποκλειστικη απασχοληση,

Εχουμε παρελθον,  εχοντας επενδυσει τα παντα επι σειρα γενεων στη θαλασσα, Εχουμε γνωση και εμπειρια που θα μπορουσαμε να καταθεσουμε σε κάθε προσπαθεια που γινεται στην κατευθυνση της αειφοριας, γιατι θελουμε να εχουμε και μελλον, θελουμε να δωσουμε στα παιδια μας υγιεις θαλασσες.

Όμως, αυτές οι προσπάθειες θα πρέπει να είναι καθολικές, μακριά από μικροπολιτικά συμφέροντα, μέσα από μια πραγματικά οικολογική συνείδηση, και θα αφορούν ΌΛΟΥΣ τους αλιείς. Θα πρέπει να συνεισφέρουμε όλοι στην προστασία του θαλάσσιου πλούτου και όχι αυτό που προστατεύει ο ένας κλάδος (δηλαδή η Μέση αλιεία) να το εκμεταλλεύεται σε σημεία μη-αναστρέψιμα κάποιος άλλος κλάδος…