ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ κ.    ΔΑΜΑΝΑΚΗ

Κατ΄ αρχήν η Επίτροπος βασίζει την αλλαγή της αλιευτικής πολιτικής στην εφαρμογή του ΕΚ 1224/2009, περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου και τήρησης των κανόνων της ΚΑλΠ , καθώς και στους λόγους που επιβάλουν την αλλαγή της αλιευτικής πολιτικής

Ο ΕΚ1224/2009 λοιπόν στις εκτιμήσεις που έλαβε υπ΄ όψιν προκειμένου να διατυπωθεί κάνει λόγο στην:

●        παρ.4 για καθιέρωση συνθηκών ισότιμου ανταγωνισμού για τους αλιείς σε όλη την Κοινότητα , σημείο όμως που καταστρατηγείται παράφορα σε βάρος των Ελλήνων αλιέων της Μέσης αλιείας , έναντι όλων των Ευρωπαίων συναδέλφων τους που έχουν πιο ελαστικές νομοθεσίες.

●        Παρ.13 θα πρέπει να εφαρμόζονται κανόνες σχετικά με τον εντοπισμό των αλιευτικών σκαφών και των εργαλείων τους , σημείο όμως που δεν ισχύει, καθώς με προκλητικό και αδιαφανή τρόπο εξαιρούνται από αυτούς τους κανόνες το σύνολο των επαγγελματικών σκαφών με μήκος μικρότερο των 15 μέτρων.

●        Παρ.17 , παρ.18 θα πρέπει να εξασφαλίζεται αποτελεσματική παρακολούθηση όλων αλιευτικών παραγωγών , με χρήση ηλεκτρονικών ημερολογίων αλλά και πάλι γίνεται λόγος για εξαίρεση των  μικρών σκαφών , άρα δεν εφαρμόζεται η καθολική παρακολούθηση των αλιευτικών παραγωγών.

●        Παρ.19 θα συνιστούσε δυσανάλογο βάρος συγκριτικά με την αλιευτική τους ικανότητα αναφορά στους παράκτιους αλιείς και πάλι τους οποίους απαλλάσσει από την υποχρέωση να παρακολουθείται η αλιευτική τους παραγωγή και προσπάθεια με ηλεκτρονικό τρόπο και εφαρμόζει μια αντιεπιστημονική μεθοδολογία , ένα σχέδιο δειγματοληπτικής παρακολούθησης.

 

 

●        Παρ.25 θα προβλέπεται χρήση επιτρεπομένων αλιευτικών εργαλείων και θα εξασφαλίζεται η ανάσυρση των απολεσθέντων εργαλείων. Γίνεται έμμεση αναφορά στην αναγκαιότητα της καταγραφής όλων των αλιευτικών εργαλείων ,αλλά σε κανένα άρθρο δεν υιοθετείται αυτή η αναγκαιότητα. Επίσης δεν γίνεται αναφορά στο γεγονός , πως η ανάσυρση των απολεσθέντων εργαλείων αφορά τα λεγόμενα στατικά εργαλεία . Η απώλεια αυτών των εργαλείων πέραν της όποιας επίπτωσης στο θαλάσσιο περιβάλλον , σημαίνει πως αέναες μηχανές άσκοπου θανάτου ιχθυοπληθυσμών παραμένουν στο βυθό της θάλασσας. Φυσικά αυτό ποτέ δεν θα γίνει αυτόβουλα φανερό στον κοινό, μιάς και ο βασικός πυλώνας της νομοθεσίας της νέας αλιευτικής πολιτικής βασίζεται σε αξιώματα όπως είναι αυτό του ότι τα στατικά δίχτυα και οι παγίδες και γενικά όλα τα αλιευτικά εργαλεία της παράκτιας αλιείας είναι αδρανή και φιλικά στο περιβάλλον.

●        Παρ.26 προβλέπεται σαφής ορισμός για την διαδικασία επιβολής και άρσης απαγορεύσεων για την αλιεία. Γίνεται λόγος για την αναγκαιότητα της επιστημονικής στήριξης των απαγορεύσεων και της επιστημονικής παρακολούθησης των αποτελεσμάτων των απαγορεύσεων και για την κατά συνέπεια , μετά την μη ύπαρξη λόγων για συνέχιση ,παύση της απαγόρευσης . Αυτά πάλι αναφέρονται μόνο στο σκεπτικό του κανονισμού και πουθενά δεν υπάρχει αναφορά σε διαδικασία άρσης απαγορεύσεων. Είναι ταμπού η αναγνώριση μιας εσφαλμένης πολιτικής φαίνεται.

●        Παρ. 29 Προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι όλα τα αλιεύματα ελέγχονται σωστά, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι όλα τα προϊόντα αλιείας διατίθενται για πρώτη φορά προς πώληση ή καταγράφονται σε ιχθυόσκαλα, ή σε εγγεγραμμένους αγοραστές ή σε οργανώσεις παραγωγών γίνεται σαφής αναφορά στην αναγκαιότητα της καθολικής καταγραφής των αλιευμάτων, αλλά στον κανονισμό η μικρή παράκτια αλιεία απαλλάσσεται αυτής της υποχρέωσης. Αρα τι είδους έλεγχος θα εφαρμοσθεί, πως θα ελεγχθεί η αγορά όταν ένα μεγάλο κομμάτι των αλιευμάτων , με νόμιμη παρέκκλιση θα διακινείται χωρίς κάποιου είδους έλεγχο

●        Αρθρο 9 Τα κράτη μέλη θέτουν σε λειτουργία δορυφορικό Σύστημα Παρακολούθησης Σκαφών για την ουσιαστική παρακολούθηση των δραστηριοτήτων των αλιευτικών σκαφών τα οποία φέρουν τη σημαία τους, όπου και αν βρίσκονται, και των αλιευτικών δραστηριοτήτων που πραγματοποιούνται στα ύδατά τους και όμως ο κανονισμός προβλέπει πως η παραπάνω διάταξη δεν ισχύει για τα σκάφη με μήκος μικρότερο των 15 μέτρων. Δηλαδή με λίγα λόγια και η αλιευτική τουε δραστηριότητα θα παραμένει εκτός του οποιουδήποτε ελέγχου και καταγραφής.

●        Αρθρο 10 . Σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙ μέρος Ι σημείο 3 της οδηγίας 2002/59/ΕΚ, τα αλιευτικά σκάφη συνολικού μήκους άνω των 15 μέτρων πρέπει να είναι εξοπλισμένα με σύστημα αυτόματης αναγνώρισης το οποίο λειτουργεί συνεχώς γίνεται αναφορά στο λεγόμενο σύστημα AIS που και για αυτό προβλέπεται πλήρης απαλλαγή της υποχρέωσης για τα παράκτια σκάφη . Αυτό το σύστημα πέραν του ότι είναι πάρα πολύ φθηνό και δεν απαιτείται έξοδο συντήρησης και λειτουργίας ,ήτανε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την παρακολούθηση τουλάχιστον της δραστηριότητας της παράκτιας αλιείας , αλλά και πάλι παρατηρείται η εμμονή στην πλήρη αδιαφάνεια στην δραστηριότητα αυτού του τομέα. Το άλλοθι μιας αδιαφανούς αλιευτικής πολιτικής θα πρέπει να φυλάσσεται απόλυτα.

●        Αρθρο 14. Ενδεικτικά της εξαγγελίας περί μιας απλούστευσης της αλιευτικής πολιτικής σας αναφέρουμε τα προβλεπόμενα, από το παρακάτω σχετικό άρθρο , που έχουν σχέση με την καταγραφή των αλιευμάτων .  Δυο παρατηρήσεις , η μία με την αναγνώριση πως η ορθή τήρηση( η οποιαδήποτε λανθασμένη καταγραφή επισύρει αυτόματα ποινή παράνομης αλιείας) των προβλεπομένων απαιτεί ένα οργανωμένο λογιστήριο επάνω σε κάθε αλιευτικό και η άλλη και πάλι η πλήρης απαλλαγή της παράκτιας αλιείας από την οποιαδήποτε καταγραφή της παραγωγής της.

1. Ο πλοίαρχος κοινοτικού αλιευτικού σκάφους συνολικού μήκους 12 μέτρων και άνω καταγράφει με ηλεκτρονικά μέσα τα δεδομένα που αναφέρονται στο άρθρο 14 και τα διαβιβάζει ηλεκτρονικά στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους σημαίας τουλάχιστον μία φορά την ημέρα.

2. Ο πλοίαρχος κοινοτικού αλιευτικού σκάφους συνολικού μήκους 12 μέτρων και άνω διαβιβάζει τα δεδομένα του άρθρου 14 όποτε του ζητηθεί από την αρμόδια αρχή του κράτους σημαίας και, εν πάση περιπτώσει, τα σχετικά δεδομένα του ημερολογίου αλιείας διαβιβάζονται μετά την ολοκλήρωση της τελευταίας αλιευτικής δραστηριότητας και πριν από τον κατάπλου σε λιμένα.

3. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 ισχύουν:

α) από 1ης Ιανουαρίου 2012 για τα κοινοτικά αλιευτικά σκάφη συνολικού μήκους 12 μέτρων και περισσότερο και κάτω των 15 μέτρων·

β) από 1ης Ιουλίου 2011 για τα κοινοτικά αλιευτικά σκάφη συνολικού μήκους 15 μέτρων και περισσότερο και κάτω των 24 μέτρων· και

γ) από 1ης Ιανουαρίου 2010 για τα κοινοτικά αλιευτικά σκάφη συνολικού μήκους 24 μέτρων και άνω·

4. Τα κράτη μέλη δύνανται να εξαιρούν τους πλοιάρχους κοινοτικών αλιευτικών σκαφών μέγιστου συνολικού μήκους κάτω των 15 μέτρων που φέρουν τη σημαία τους από την εφαρμογή της παραγράφου 1 εφόσον:

α) δραστηριοποιούνται αποκλειστικά εντός της θαλάσσιας επικράτειας του κράτους μέλους σημαίας ή

β) δεν παραμένουν ποτέ για χρονικό διάστημα άνω των 24 ωρών στη θάλασσα, αρχής γενομένης από τον χρόνο αναχώρησης έως την επιστροφή στον λιμένα.

5. Οι πλοίαρχοι κοινοτικών αλιευτικών σκαφών που καταγράφουν και διαβιβάζουν ηλεκτρονικά τα δεδομένα των αλιευτικών δραστηριοτήτων τους απαλλάσσονται από την υποχρέωση συμπλήρωσης του γραπτού ημερολογίου αλιείας και των δηλώσεων εκφόρτωσης και μεταφόρτωσης.

6. Τα κράτη μέλη δύνανται να συνάπτουν διμερείς συμφωνίες σχετικά με τη χρήση ηλεκτρονικού συστήματος υποβολής εκθέσεων για τα σκάφη που φέρουν τη σημαία τους εντός των υδάτων υπό την κυριαρχία ή τη δικαιοδοσία τους. Τα σκάφη τα οποία εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των συμφωνιών απαλλάσσονται από τα υποχρέωση συμπλήρωσης του γραπτού ημερολογίου αλιείας εντός των υδάτων αυτών.

7. Τα κράτη μέλη δύνανται να επιβάλλουν ή να επιτρέπουν στους πλοιάρχους των αλιευτικών σκαφών που φέρουν τη σημαία τους, αρχής γενομένης από την 1η Ιανουαρίου 2010, να καταγράφουν και να διαβιβάζουν ηλεκτρονικά τα δεδομένα που αναφέρονται στο άρθρο 14.

8. Οι αρμόδιες αρχές παράκτιου κράτους μέλους αποδέχονται τις ηλεκτρονικές αναφορές που λαμβάνονται από το κράτος μέλος σημαίας και οι οποίες περιέχουν τα δεδομένα από τα αλιευτικά σκάφη τα οποία αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2.

9. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 119.

●        Αρθρο 25. Αναφέρεται στα μη υποκείμενα σε δηλώσεις εκφόρτωσης σκάφη και όπως θα καταλάβατε , ξανά απαλλάσσει την παράκτια αλιεία από αυτή την υποχρέωση. Η επαναλαμβανόμενη παρατήρησή μας στο γεγονός της απαλλαγής της παράκτιας αλιείας έχει να κάνει με την εμμονή της Επιτροπής για την εξασφάλιση της πλήρους αδιαφάνειας σε κάθε έκβαση της αλιευτικής δραστηριότητας των παρακτίων σκαφών , από την δραστηριότητά τους μέχρι την παραγωγή και πώληση των αλιευμάτων. Αυτή η κατάσταση στην πράξη όμως αναιρεί την οποιαδήποτε προσπάθεια για έλεγχο της αλιευτικής δραστηριότητας , παραγωγής , διακίνησης και εμπορίας , μιας και η οποιαδήποτε παρανομία στον κύκλο αυτόν παρατηρηθεί ή δεν θα υπάρξει δυνατότητα καταλογισμού της σε κάποιον υπεύθυνο ή θα καταλογισθεί σε κάποιον αθώο. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε  λοιπόν πως αυτή η τακτική έχει σαν σκοπό τον έλεγχο , αλλά μόνο την εφαρμογή τεχνικών δυσκολιών στους παραγωγικούς αλιείς με απώτερο σκοπό την απομάκρυνσή τους από το επάγγελμα με τον πλέον ανέξοδο τρόπο, την οικειοθελή αποχώρηση.

●        Άρθρο 59

Πρώτη πώληση αλιευτικών προϊόντων

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι όλα τα αλιευτικά προϊόντα διατίθενται για πρώτη φορά προς πώληση ή καταγράφονται σε ιχθυόσκαλα ή σε εγγεγραμμένους αγοραστές ή σε οργανώσεις παραγωγών. 3. Οι αγοραστές αλιευτικών προϊόντων μέγιστου βάρους 30 kg τα οποία δεν διατίθενται στην αγορά, αλλά χρησιμοποιούνται μόνον για ιδιωτική κατανάλωση, απαλλάσσονται από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου. Τυχόν τροποποιήσεις του ορίου αυτού εγκρίνονται με τη διαδικασία του άρθρου 119. Τι εννοείται ιδιωτική κατανάλωση δεν είναι κατανοητό , εμείς πιστεύουμε πως για μια ακόμη φορά γίνεται προσπάθεια για απαλλαγή της υποχρέωσης της καταγραφής.

●        Άρθρο 113

Εμπιστευτικότητα ως προς το επαγγελματικό και εμπορικό απόρρητο

1. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι τα δεδομένα που έχουν συλλέξει και έχουν λάβει στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού εξετάζονται σύμφωνα με τους εφαρμοστέους κανόνες σχετικά με το επαγγελματικό και εμπορικό απόρρητο των δεδομένων.

2. Τα δεδομένα που ανταλλάσσονται μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής δεν διαβιβάζονται σε πρόσωπα άλλα από εκείνα των οποίων οι αρμοδιότητες στα κράτη μέλη ή στα όργανα της Κοινότητας απαιτούν να έχουν πρόσβαση σε αυτά, εκτός εάν ζητηθεί ρητή συναίνεση των κρατών μελών που τα διαβιβάζουν.

Αυτό το συγκεκριμένο άρθρο αναιρεί το άρθρο 10 του κανονισμού , που προβλέπει υποχρεωτική τοποθέτηση και λειτουργία σταθμών AIS σε όλα τα άνω των 15 μέτρων σκάφη , μιας και το επαγγελματικό   απόρρητο των αλιευτικών σκαφών καταργείται. Το σύστημα AIS εκπέμπει σε πραγματικό χρόνο την τοποθεσία που εργάζεται το αλιευτικό σκάφος με πλήρη λεπτομέρεια όλης της καλάδας, προς τον οποιονδήποτε ήθελε να παρακολουθήσει μέσα από το διαδίκτυο οτιδήποτε αφορά το αλιευτικό σκάφος που εκπέμπει.

 

ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΥΠΟΥ

 

Ο γενικός στόχος των προτάσεων της Επιτροπής για μια σύγχρονη και απλούστερη Κοινή Αλιευτική Πολιτική (Κλπ) είναι να καταστεί η αλιεία βιώσιμη – από περιβαλλοντικής, οικονομικής και κοινωνικής σκοπιάς.

Πως είναι δυνατόν να ευαγγελίζεται περιβαλλοντικά κριτήρια , όταν αφήνει εκτός του όποιου ελέγχου , το σύνολο των αλιευτικών δραστηριοτήτων της παράκτιας αλιείας και της μη καταγεγραμμένης αλιείας , αν και κατά κόρον έχει καταγγελθεί η αρνητική επίδραση των στατικών διχτυών , των παγίδων και των πάσης φύσης μεθόδων της μη καταγεγραμμένης αλιείας , στο περιβάλλον και στο ιχθυαπόθεμα. Προς τι αυτή η κώφευση; Είναι εσκεμμένη ή είναι αποτέλεσμα ελλιπούς  ενημέρωσης; , ότι και να είναι είναι ευθύνη της Επιτροπής να ελεγχθεί η πραγματική κατάσταση της αλιείας .

Πως είναι δυνατόν να γίνεται αναφορά για οικονομική σκοπιά της αλιείας , όταν με τα αναιτιολόγητα και αντιεπιστημονικά μέτρα , μειώνεται δραματικά το εισόδημα του επαγγελματία αλιέα και οδηγείται αυτός στην απομάκρυνση από την αλιεία. Φυσικά θα υπάρξει σε αυτή την περίπτωση οικονομική ωφέλεια στην ολιγαρχία των μεγάλων επιχειρήσεων , που θα αντικαταστήσουν την απώλεια των άγριων  θαλασσινών ειδών στην αγορά με άλλα ήρεμα καλλιεργούμενα.

Πως είναι δυνατόν να αναφέρεται η κοινωνική σκοπιά όταν ανατρέπεται ο οικογενειακός προγραμματισμός χιλιάδων οικογενειών , εξ αιτίας ατεκμηρίωτων νομοθετημάτων . Νομοθετήματα  που θίγουν τον τρόπο, τον τόπο και τον χρόνο εργασίας ανθρώπων που επένδυσαν βάζοντας υποθήκη τα σπίτια τους και το μέλλον των παιδιών τους σε σταθερές , επάνω στις οποίες ο κάθε πολίτης βασίζει το μέλλον του, δηλαδή το πώς θα εργασθεί , το που θα εργασθεί σε τι αλιευτικά πεδία δηλαδή και για πόσο χρόνο θα ασκεί την εργασία του. Όλα αυτά η Επιτροπή τα ανατρέπει , χωρίς καν να διαβουλευθεί ουσιαστικά με τον κλάδο , παρά μόνο με οικολογικές οργανώσεις και ιδιωτικά αυτόκλητα ινστιτούτα.

Γίνεται αναφορά για νέα αλιευτική πολιτική , αλλά αν ανατρέξετε στις παλαιότερες εξαγγελίες όλων των προηγούμενων αλιευτικών πολιτικών , τα ίδια ακριβώς λόγια θα βρείτε. Για την Μεσόγειο ειδικά  και ο ΕΚ 1626/  και ο αντικαταστάτης του ΕΚ 1967/2006 τα ίδια υπόσχονταν , όπως και ο προς δημιουργία νέος κανονισμός , που θα προκύψει από την εφαρμογή της νέας αλιευτικής πολιτικής.

Γίνεται επίκληση επιστημονικών γνωμοδοτήσεων , αλλά οι εξειδικευμένες γνωμοδοτήσεις τοπικών επιστημονικών Εθνικών ιδρυμάτων δεν λαμβάνονται υπ όψη. Αυτές οι επιστημονικές γνώμες που αναδεικνύονται είναι οι γενικές παρατηρήσεις κύρια των περιοχών που έχουν βιομηχανική αλιεία. Οι θέσεις   των οικολογικών οργανώσεων των ίδιων περιοχών , της βιομηχανικής αλιείας , αντιγράφονται και επικολλώνται και στρις υπόλοιπες περιοχές , χωρίς να αναγνωρίζεται η ιδιαιτερότητα της κάθε περιοχής.

Η γενική μας παρατήρηση είναι πως η αλλαγή της αλιευτικής πολιτικής δεν γίνεται με την στοχοποίηση  των ίδιων ακριβώς ατεκμηρίωτα χαρακτηρισθέντων αιτίων , αλλά με την αναζήτηση μέσα από την αντικειμενικότητα , την ανιδιοτέλεια και την επαρκή επιστημονική έρευνα των πραγματικών αιτίων , που εξανεμίζουν την αστείρευτη δυναμική της θάλασσας για παροχή γαλάζιων φθηνών πρωτεϊνών.

Στο σημείο αυτό και προκειμένου να γίνει κατανοητή η θέση μας που έχει να κάνει με την αντίδρασή μας για την απαλλαγή της παράκτιας αλιείας από κάθε μορφής έλεγχο και καταγραφή και η παρακάτω επίσης τοποθέτησή μας με κρητική διάθεση απέναντι στις εξαγγελίες της Επιτρόπου, θα σας επισυνάψουμε θέσεις και απόψεις Ελλήνων επιστημόνων , τους καθ ύλη αρμόδιους για τον Ελλαδικό και μεσογειακό χώρο. Οι επιστήμονες αυτοί ανήκουν στο ΕΛΚΕΘΕ, ένα από τα μεγαλύτερα ερευνητικά ιδρύματα της Μεσογείου.

Διαφορές Μεσογειακής και Ατλαντικής Αλιείας

Η μεγάλη αλιευτική παραγωγή του Ατλαντικού και της Βόρειας Θάλασσας οφείλεται στο γεγονός ότι τα νερά εκεί είναι μεσότροφα και η ηπειρωτική κρηπίδα εκτεταμένη σε αντίθεση με της Μεσογείου που τα νερά είναι ολιγότροφα και η κρηπίδα της στενή. Στον Ατλαντικό τα αλιεύματα είναι μεγάλου μεγέθους, ενώ στην Μεσόγειο καταναλώνονται όλα σχεδόν τα αλιεύματα και κυρίως μικρού μεγέθους ψάρια. Στις μη Μεσογειακές χώρες η αλιεία αποτελεί σημαντικό τμήμα της οικονομία τους, ενώ στα Μεσογειακά κράτη αποτελεί ένα σχετικά μικρό μέγεθος. Όμως η κοινωνική σημασία της αλιείας στην Μεσόγειο είναι πολλαπλάσια και αυτό συχνά επηρεάζει την διαχείρισή της.

Ένα επιπλέον χαρακτηριστικό, που απορρέει από τα παραπάνω, είναι η διαφορετική δομή των στόλων εντός και εκτός της Μεσογείου. Η Ατλαντική αλιεία επιχειρεί με τεράστιους στόλους από μηχανότρατες, εργοστασιακού μεγέθους, οι οποίες είναι αλιευτικά εργοστάσια, ψαρεύουν νυχθημερόν και ξεφορτώνουν σε συγκεκριμένα και προκαθορισμένα σημεία. Η μικρή παράκτια αλιεία στις χώρες αυτές είναι κάτι το γραφικό, και οικολογικό. Στην Μεσογειακή αλιεία η μαζική αλιεία είναι ουσιαστικά η μικρή παράκτια αλιεία.

Με βάση τα παραπάνω (με μια συντηρητική προσέγγιση) η συνολική ετήσια παραγωγή μας ανέρχεται πάνω από 130.000-140.000 τόνους ετησίως (χωρίς να συνυπολογίσουμε την ερασιτεχνική αλιεία). Επίσης, προκύπτει αβίαστα ότι τουλάχιστον το 50% των αλιευμάτων προέρχεται από την παράκτια αλιεία και ερασιτεχνικής αλιείας στην χώρα μας.

Το κυριότερο πρόβλημα για την χάραξη αλιευτικής πολιτικής στην Ελλάδα είναι η απουσία γνώσης της υφιστάμενης κατάστασης των αποθεμάτων, ώστε να μπορούν να αποφασιστούν ακριβή διαχειριστικά μέτρα. Η απουσία στοιχείων έχει ως αποτέλεσμα την διερεύνηση της κατάστασης με βάση αποσπασματικά και μη λεπτομερή στοιχεία, με αποτέλεσμα την απουσία εμπεριστατωμένων και ασφαλών αναλύσεων που θα επέτρεπαν την χάραξη στοχευμένων πολιτικών. Συγκεκριμένα, κανείς στην Ελλάδα δεν διαθέτει δημογραφικά στοιχεία της σύνθεσης των αποθεμάτων, ούτε την κατανομή της επίδρασης που έχουν τα διάφορα αλιευτικά εργαλεία στα αποθέματα και τους πληθυσμούς του είδους, έτσι ώστε να είναι δυνατή η ολοκληρωμένη εικόνα των αποθεμάτων σε κάποια από τις 3 βασικές Γεωγραφικές υπο-Περιοχές διαχείρισης της Ελλάδας (Αιγαίο, Ιόνιο και Κρητικό). Πολύ περισσότερο δεν διαθέτουμε ασφαλή σημεία αναφοράς (reference point) με βάση τα οποία θα κρίνουμε την πορεία του κάθε αποθέματος. Εξαίρεση στο γενικό αυτόν κανόνα είναι 4 είδη ο γαύρος, η σαρδέλα, ο τόννος και ο ξιφίας για τα οποία κυρίως στα πλαίσια Ευρωπαϊκών προγραμμάτων μπορούμε να έχουμε σχετικά ασφαλή συμπεράσματα (^4,5,6,7).

Επιπλέον στην χάραξη πολιτικών

1)Συνήθως δεν λαμβάνεται η γνώμη ειδικών επιστημόνων, και όταν αυτή ζητείται βασίζεται αναγκαστικά στα διαθέσιμα στοιχεία και στη αρχή της προληπτικής διαχείρισης

2)Συχνά βαρύνοντα ρόλο παίζουν τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα και διάφορες οργανώσεις με επιρροή στα ΜΜΕ, που λόγω απουσίας στοιχείων αξιοποιούν συχνά ψευδείς «βιωματικές» εικόνες για την αλιεία.

Προτάσεις πολιτικής

Η χάραξη αλιευτικής πολιτικής στην Ελλάδα βασίζεται στα λεγόμενα τεχνικά μέτρα (κλειστές περιόδους και περιοχές αλιείας, μέγεθος διχτυών, ελάχιστο επιτρεπόμενο μέγεθος αλιείας κ.λ.π). Τα επιμέρους μέτρα που λαμβάνονται είναι συνήθως σε αντιστοιχία με την γνώση που προέρχεται από τον Ατλαντικό και συνήθως κατευθύνονται προς την μέση αλιεία (μηχανότρατες, γρι-γρι), ενώ αποφεύγονται διαχειριστικά μέτρα για την παράκτια αλιεία, αν και αποτελεί την μισή Ελληνική παραγωγή.

Οι διαχειριστικές αποφάσεις στην αλιεία θα πρέπει να προκύπτουν από επιστημονική μελέτη και τεκμηρίωση. Η χάραξη πολιτικών για την αλιεία πρέπει να βασίζεται στην αρχή ότι τα μέτρα πρέπει να αφορούν όλες τις κατηγορίες των αλιευτικών εργαλείων αναλογικά με την παραγωγή τους και την επίδραση που έχουν στα ευαίσθητα τμήματα του πληθυσμού των ειδών, τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τμήματα του συνολικού οικοσυστήματος.

Τα βασικότερα βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση είναι τρία:

1)Να υπάρξει μητρώο των αποκλειστικά και κατ’ επάγγελμα – επαγγελματιών αλιέων οι οποίοι θα μπορούν να συνεχίσουν να ψαρεύουν επαγγελματικά και να εξαιρεθούν οι υπόλοιποι. Αυτό θα μειώσει κατά πολύ την αλιευτική προσπάθεια – πίεση προς τα αποθέματα και θα επιτρέψει στους πραγματικούς επαγγελματίες να αναβαθμίσουν τα σκάφη, εργαλεία και την ασφάλειά τους στην θάλασσα.

2)Να αλλάξει η πολιτική για την ερασιτεχνική αλιεία με βάση μια συγκροτημένη πολιτική ανάπτυξής της ως κλάδου της τουριστικής βιομηχανίας (π.χ. η διενέργειά της από οργανωμένους συνεταιρισμούς ή εταιρίες).

3)Η διαχειριστική πολιτική πρέπει να προχωρήσει σε μια λογική προληπτικής διαχείρισης μέσω Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών, που θα κατανέμονται σε όλη την Ελλάδα και τους κόλπους όπου θα υπάρχουν ζώνες όπου κανείς δεν θα αλιεύει … ούτε οι παράκτιοι αλιείς, ούτε οι ερασιτέχνες.

Γιατί χρειάζεται νέα πολιτική

Η επίτροπος αναφέρει πως το 82% των αποθεμάτων στην Μεσόγειο υπεραλιεύεται και ο κλάδος αλιεύει μικρότερες ποσότητες και αντιμετωπίζει αβέβαιο μέλλον.

Στο έγγραφο που έχει η Επιτροπή με στοιχεία 10836/11 PECHE 135  COM(2011) 298τελικό ,αναφέρεται πως

●        το ότι ένα απόθεμα υπεραλιεύεται δεν σημαίνει απαραίτητα ότι διατρέχει κίνδυνο εξάντλησης ή κατάρρευσης. Σημαίνει απλά ότι η ίδια ποσότητα αλιευμάτων ή μεγαλύτερη θα μπορούσε να αλιευθεί με μικρότερη αλιευτική δραστηριότητα.

●        εντατική αλιεία σημαίνει ότι τα ψάρια αλιεύονται σε πολύ μικρή ηλικία , είναι μικρού μεγέθους και χρησιμοποιούνται υπερβολικά πολλά καύσιμα για την αλίευσή τους.

Εδώ λοιπόν παρατηρούμε την εξής αναντιστοιχία με τις εξαγγελίες περί προτεινόμενων αλιευτικών μεθόδων κλπ. Γίνεται αναφορά για την υπεραλίευση και θεωρείται πως κάτι μεγάλα πλοία στη Ελλάδα πιάνουν πολλά ψάρια και αδειάζουν τις θάλασσες κλπ., ενώ υπεραλίευση  πράττουν τα πολλά μικρά .

Γίνεται λόγος για εντατική αλιεία που διεξάγεται από τα σκάφη της Μέσης αλιείας γρι-γρι και μηχανότρατες και όχι τα μικρά παράκτια . Δεν ασχολήθηκε ποτέ κανείς να ελέγξει ποιος πιάνει τα μικρά ψάρια , μήπως αυτός που έχει εξασφαλίσει τον μη έλεγχο και την απόλυτη εκμετάλλευση όλων των ευαίσθητων οικοσυστημάτων, επειδή θεωρείται αδρανής και επιλεκτικός;. Αν δεν είναι αδρανής και επιλεκτικός και αφήνεται ασύδοτα να δραστηριοποιείται μέσα στις παραπάνω περιοχές , τότε δεν είναι εξασφαλισμένη η καταστροφή; Μαλιακός, Αμβρακικός, Παγασητικός , έσω Θερμαϊκός βουβά θύματα αυτής της αλλοπρόσαλλης  αλιευτικής πολιτικής.

Χαρακτηρίζονται τα πλοία της Μέσης αλιείας σαν ενεργειοβόρα , επειδή κατά μονάδα καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες καυσίμου. Έγινε ποτέ  υπολογισμός και καθορισμός συντελεστή κατανάλωσης καυσίμου ανά κιλό παραγωγής , ώστε να φανεί πόσο λιγότερο ενεργειοβόρο είναι ένα αλιευτικό που παράγει μεγάλες ποσότητες ψαριού , από ένα που παράγει λίγα κιλά;

Γίνεται λόγος στο παραπάνω έγγραφο ότι τα αλιευτικά αποθέματα στα Ευρωπαϊκά   ύδατα βελτιώνονται .Γίνεται επίσης λεπτομερής αναφορά σε είδη και ενέργειες για τις περιοχές του Ατλαντικού και της Βόρειας Θάλασσας.

Για την Μεσόγειο μιάμιση σειρά είναι φαίνεται αρκετή , μόνη αναφορά πως το 82% υπεραλιεύεται και γίνεται παραπομπή σε σχετικό πίνακα στον οποίον αναφέρεται πως ένα απόθεμα ελέγχθηκε , δεν αναφέρεται ποιο , που αποτελεί το 0,9% του συνολικού αποθέματος και βρέθηκε να εκμεταλλεύεται με εντατική αλιεία και σε σχέση με την υπεραλίευση η Μεσόγειος αλλά από κοινού με την Μαύρη Θάλασσα ελέχθησαν 61 αποθέματα από τα 111 και από τα 61 το 55% υπελαλιεύονται.

Η ουσία της υπόθεσης είναι πως δεν αναλύεται η έννοια της βιομάζας των αναπαραγωμένων ιχθύων( spawning stock biomass) , που αναφέρεται στο πόσοι γεννήτορες θα γεννήσουν και πόσα αυγά θα παράγουν. Εχει σημασία το ότι όσο ποιο μεγάλο είναι το ψάρι τόσο περισσότερα αυγά θα γεννήσει και μάλιστα αυτά θα έχουν τις περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης. Τι γίνεται λοιπόν με την κατακρεούργηση των μεγάλων μπακαλιάρων το καλοκαίρι και άλλων ειδών, που την, από το βιολογικό ένστικτο, μετακίνηση για να γεννήσουν εκμεταλλεύονται τα στατικά δίχτυα .

Γίνεται αναφορά πως η βιωσιμότητα του κλάδου είναι στο επίκεντρο της πολιτικής . Το ευχόμαστε και το θεωρούμε και επιβεβλημένο , όταν όμως αυτή εξασφαλισθεί από αντικειμενικά κριτήρια και με την συμμετοχή του κλάδου , ο  οποίος μέχρι σήμερα αποκλείεται. Εκτός φυσικά εάν η Επίτροπος θεωρεί σαν κλάδο αυτούς που της εξασφαλίζουν φιέστες στην Αίγινα και στο Ναύπλιο, τους επαγγελματίες συνδικαλιστές.

Γίνεται αναφορά στην βιώσιμη αλιεία , που η εξάρτησή της από τις κρατικές ενισχύσεις θα είναι εξασφαλισμένη Γεγονός είναι πάντως πως κρατικές ενισχύσεις ,αλλά και κοινοτικές δεν δόθηκαν και εξακολουθούν να μη δίνονται για την υποχρεωτική εφαρμογή σχεδίων διαχείρισης από το 2006 και μετά. Κανείς από αυτούς που κόπτονται για την βιωσιμότητα του κλάδου δεν ενδιαφέρθηκε , δεν αντέδρασε για την κατάσταση αυτή , παρά τώρα πιέζουν και απειλούν την Χώρα μας σαν επιβάλλει επιπλέον περιορισμούς στους ψαράδες της επειδή δεν έχουν εφαρμοσθεί τα διαχειριστικά σχέδια , αυτά από το 2006.

Γίνεται αναφορά για την εξασφάλιση σταθερών τιμών στους αλιείς. Πως είναι δυνατόν να εξαγγέλλεται κάτι τέτοιο , όταν η κάθε IUU αλιευτική δραστηριότητα μπορεί να διοχετεύσει τα αλιεύματά της στην Ευρωπαϊκή αγορά να τα βαφτίσει Ευρωπαϊκά και με αθέμιτο ανταγωνισμό να εξαθλιώσει τους Ευρωπαίους αλιείς , επειδή δεν υπάρχει μηχανισμός ελέγχου. Μηχανισμοί ελέγχων, περισσότερο γραφειοκρατικών υποχρεώσεων, υπάρχουν μόνο για καταδυνάστευση ειδικά των αγράμματων αλιέων, παρά για τον έλεγχο των παραβιάσεων των δικαιωμάτων των ψαράδων.

Γίνεται λόγος για υγειές εμπόριο ,όταν η πολιτική της ελεύθερης αγοράς με την παράλληλή έλλειψη κάθε ελέγχου στο εμπορικό κύκλωμα , εξασφάλισε τρομερά μεγάλες διαφορές στις τιμές παραγωγού και καταναλωτή.

Γίνεται λόγος για τον δυναμικό κλάδο , που θα διαδραματίσει σοβαρό ρόλο στην διαχείριση , όταν μέχρι και τώρα ο κλάδος που παράγει , που έχει την δύναμη της παραγωγής δεν λαμβάνεται υπ όψη , δεν γίνεται καν δεκτός για την κατάθεση των απόψεών του στην Επίτροπο.

Πολυετής διαχείριση με βάση το οικοσύστημα

Γίνεται αναφορά στην πολυετή διαχείριση με βάση το οικοσύστημα. Από σχέδια διαχείρισης που αφορούν το απόθεμα , θα στραφούν σε σχέδια που θα στηρίζονται στους τύπους αλιείας. Σε αυτή την προοπτική έχουμε να παρατηρήσουμε , πως στην πράξη δεν υπάρχει πλήρης καταγραφή όλων των αλιευτικών μεθόδων , άρα σε τι σχέδιο διαχείρισης θα περιληφθεί κάτι που δεν το γνωρίζουμε. Επίσης σε όλες τις διαδικασίες καταγραφής και παρακολούθησης τα  παράκτια  σκάφη εξαιρούνται και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο γιατί μπορεί σε Ευρωπαϊκό επίπεδο αυτά να αντιπροσωπεύουν το 12% της συνολικής παραγωγής και το 46% του αριθμού των σκαφών, αλλά στην Μεσόγειο και ειδικά στην Χώρα μας τα ποσοστά είναι πολύ μεγαλύτερα.

Γίνεται αναφορά στην διαχείριση με βάση το οικοσύστημα . Είναι πλέον βέβαιο πως εάν δεν ληφθούν υπ όψη το σύνολο των δραστηριοτήτων που επηρεάζουν το οικοσύστημα , δεν θα είναι δυνατόν ούτε την κατάσταση του οικοσυστήματος να ελέγξουμε, ούτε του  ιχθυαποθέματος. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται η διαφορετικότητα της Μεσογείου με κριτήρια του Ατλαντικού ή της Βόρειας θάλασσας.

Απαγόρευση των απορρίψεων

Γίνεται αναφορά για την απαγόρευση των απορρίψεων, την υποχρεωτική εκφόρτωση όλων των εμπορικών αλιευμάτων. Πάλι δεν έχουν κατανοήσει την διαφορετικότητα των  αλιευτικών πρακτικών της Μεσογείου , από τις άλλες θάλασσες που φιλοξενούν την λεγόμενη βιομηχανική αλιεία. Δεν έχουν κατανοήσει τις βασικές έννοιες της πολυειδικής αλιείας της Μεσογείου , από αυτή της μονοειδικής σχεδόν των βόρειων θαλασσών. Δεν μπορούν να κατανοήσουν , πως η πολυειδικότητα του στοχευόμενου αλιεύματος και η επιλεκτικότητα των αλιευτικών εργαλείων , είναι έννοιες ασυμβίβαστες. Μάλιστα όταν δεν λαμβάνονται σοβαρά υπ όψη μπορούν να υποκρύπτουν σοβαρούς κινδύνους για το ιχθυαπόθεμα. Μπορεί με τον μανδύα του επιλεκτικού μια αλιευτική πρακτική να επιφέρει την καταστροφή σε ένα ευαίσθητο οικοσύστημα , όταν θα δραστηριοποιείται ανεξέλεγκτα σε αλιεύματα, για τα οποία δεν θα είναι επιλεκτική.

Υποστήριξη της αλιείας μικρής κλίμακας

Γίνεται λόγος για κατηγορίες αλιευτικών δραστηριοτήτων , ανοικτής θάλασσας , παράκτιας της ζώνης των 12 μιλίων , μικρή παράκτια αλιεία κλπ. Με τι κριτήρια ορίζονται αυτοί οι χαρακτηρισμοί μας είναι άγνωστα. Όση διαφορά έχει ένα μικρό παράκτιο σκάφος από ένα μεγάλο παράκτιο σκάφος, τόση έχει μια μεγάλη  μηχανότρατα από μια μικρή κλπ, αλλά όλα τα Μεσογειακά σκάφη δεν έχουν την όποια σχέση με τα πλοία της βιομηχανικής αλιείας των Βόρειων θαλασσών.

Κύρια όμως δεν γίνεται πουθενά λόγος για το ανθρώπινο δυναμικό που απασχολείται στην αλιεία .Δεν γίνεται κάποιος διαχωρισμός μεταξύ αυτών που ζουν από την θάλασσα μέσα στην θάλασσα και αυτών που την αλιεία την βλέπουν σαν επιχειρηματική δράση και μόνο. Κατά την άποψή μας ο διαχωρισμός της αλιείας σε μικρή και μεγάλη θα πρέπει να είναι ανθρωποκεντρικός.

Δεν είναι κατανοητός ο λόγος της εμμονής στην υποστήριξη της μικρής παράκτιας αλιείας , που αφήνεται να νοηθεί πως αφορά τα μικρά παράκτια σκάφη και μόνο. Δεν θα πρέπει οι λόγοι να στοιχειοθετηθούν και να δοθούν απαντήσεις γι αυτή την πολιτική επιλογή;

●        τι εννοούμε λοιπόν μικρή παράκτια αλιεία;

●        Τι προσφέρει στην παράκτια οικονομία;

●        Ποια είναι η δομή της , απαρτίζεται δηλαδή από επαγγελματίες

●        Ποιοι είναι οι μηχανισμοί ελέγχου των δραστηριοτήτων της και της παραγωγής της

●        Γιατί απαλλάσσονται από όλες τις ελεγκτικές διαδικασίες , που έχουν σχέση με τις επιπτώσεις της κάθε αλιευτικής δραστηριότητας στο αλίευμα και στο περιβάλλον

Ανάπτυξη βιώσιμης υδατοκαλλιέργειας

Η προώθηση του τομέα σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν δράση ανάπτυξης των παράκτιων και αγροτικών περιοχών. Αυτό που θεωρήθηκε στην δεκαετία του 80 πως ήτανε δυνατόν να συμβεί , η πράξη το κατήργησε και έτσι όλες οι μικρές υδατοκαλλιέργειες ,είτε διαλύθηκαν, είτε απορροφήθηκαν από μια επιχειρηματική ολιγαρχία. Ακόμη χειρότερα η διαφαινόμενη τάση είναι για ακόμη περισσότερη συγκέντρωση σε λιγότερα άτομα . Ο κίνδυνος μονοπωλιακών καταστάσεων σε πηγή παραγωγής διατροφικών πόρων και η προώθηση των προϊόντων αυτής σε πολυεθνικές αλυσίδες super markets ,είναι ένα γεγονός που ήδη ισχύει και θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ όψη σε μια νέα αλιευτική πολιτική , που ευαγγελίζεται την βελτίωση της αλιείας και των αλιέων.

Βελτίωση επιστημονικών γνώσεων

Πολλές υποσχέσεις , πανομοιότυπες με αυτές που σε κάθε αναθεώρηση αλιευτικής πολιτικής ανακοινώνονται. Η αλήθεια είναι όμως πως οι χρηματοδοτήσεις για την έρευνα χωλαίνουν και δυστυχώς Εθνικά κέντρα θαλάσσιας έρευνας υποχρηματοδοτούνται ,σε αντίθεση με ιδιωτικά που εξασφαλίζουν αδιαφανείς χρηματοδοτήσεις από διάφορες πηγές. Δυστυχώς έχει αποδειχθεί , πως μελέτες Εθνικών ερευνητικών ιδρυμάτων δεν λαμβάνονται υπ όψη, όταν παρουσιάζουν συμπεράσματα αντίθετα με την εκφρασμένη πολιτική. Είναι η περίπτωση της διακοπής χρηματοδότησης του προγράμματος NATINAL και MEDITS, από το 2006 στην Χώρα μας, κραυγαλέα απόδειξη των όσων αναφέρουμε. Τα προγράμματα αυτά μέχρι το 2006 έκαναν λόγο ,για μια πολύ καλή κατάσταση του ιχθυοπληθυσμού των βενθυβικών και των πελαγικών , δηλαδή των στοχευόμενων από την μηχανότρατα και το γρι-γρι , που όμως ήτανε σε απόλυτη αντιδιαστολή με την πολιτική που ήθελε να επιβάλλει περιορισμό στα αλιευτικά αυτά εργαλεία .

Αποκεντρωμένη διακυβέρνηση

Είναι μια πιθανά θετική προοπτική για τον κλάδο , αλλά θα πρέπει να αποδειχθεί στην πράξη . Κύρια όμως θα πρέπει να καταστεί σαφές πως η διακυβέρνηση αυτή θα έχει την δυνατότητα ανάδειξης των ιδιαιτεροτήτων της κάθε περιοχής και θα της εξασφαλίζεται η δυνατότητα της προώθησης και επίλυσης των ζητημάτων , που θα προκύπτουν από αυτή την ιδιαιτερότητα.

Νέα πολιτική αγοράς- χειραφέτηση του κλάδου- καλύτερα ενημερωμένοι καταναλωτές

Η χειραφέτηση του κλάδου προς το παρόν , στην Μεσόγειο τουλάχιστον, είναι το ζητούμενο, καθώς και οι ομάδες παραγωγών δεν στηρίχτηκαν όπως θα έπρεπε, αλλά και το περιφερειακό γνωμοδοτικό συμβούλιο  της Μεσογείου δεν εισακούεται. Το μεγαλύτερο πάντως πρόβλημα, που δρα ανασταλτικά στην χειραφέτηση του κλάδου , είναι η μέχρι τώρα αδυναμία της εξασφάλισης της επαγγελματικότητας στους αλιείς. Αυτό έχει σαν συνέπεια άνθρωποι άσχετοι ,από  την προσωπική τους ενασχόληση, με την αλιεία να περιφέρονται σε διάφορα φόρα και να εκπροσωπούν αλιευτικές δράσεις με αδιαφανή υπόβαθρα των πραγματικών τους σκοπών.

Γίνεται αναφορά για οικονομική ενίσχυση των φιλικών με το περιβάλλον δράσεων. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει πλήρης καταγραφή των δράσεων αυτών, δεν δίνονται επίσης  εξηγήσεις σε καταγγελίες που παρουσιάζουν τα φιλικά, αυθαίρετα χαρακτηρισμένα εργαλεία ,να υποβαθμίζουν το περιβάλλον. Γίνεται κατά κόρον χρήση στοιχείων άλλων περιοχών, σε σχέση με τις επιπτώσεις συγκεκριμένων αλιευτικών δράσεων στο θαλάσσιο περιβάλλον, σε άλλες περιοχές με άλλες παραμέτρους περιβάλλοντος, αλιευμάτων, δραστηριοτήτων. Η προσφιλής μέθοδος της εξομοίωσης των πάντων , δεν είναι αποτελεσματική και μάλιστα σε πολλές φορές είναι καταστροφική.

Γίνεται λόγος για την διάχυση της Κοινοτικής νομοθεσίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό που γνωρίζουμε πολύ καλά είναι το γεγονός, πως σε Μεσογειακό επίπεδο έγινε απόπειρα για αυτή την πολιτική , αλλά ο οργανισμός που ιδρύθηκε από την Κοινότητα η Medisamak, από την ίδια την  Κοινότητα αποδιοργανώθηκε, μιας και ήτανε αδύνατη η διάχυση της αλιευτικής νομοθεσίας στους υπόλοιπους Μεσογειακούς λαούς.

Υπάρχει φυσικά το GFCM( συμβούλιο για την αλιεία στην Μεσόγειο), που δεν συμμετέχουν αλιείς , παρά μόνο διοικήσεις κρατών Μεσογειακών Χωρών. Οι οποιεσδήποτε αποφάσεις αυτού αυτοδίκαια ενσωματώνονται στον Μεσογειακό κανονισμό και εφαρμόζονται από τους Κοινοτικούς αλιείς, αλλά για τις υπόλοιπες Χώρες αυτό είναι ζητούμενο.

Τελειώνοντας θα ήθελα να επισημάνω την ανάγκη μέσα από την δημοσιογραφία να αναδειχθούν οι πραγματικές έννοιες των χρησιμοποιούμενων όρων , ώστε να αποφεύγεται η εσκεμμένη κατάχρησή τους:

1.        Υπεραλίευση  σημαίνει πως η ίδια ποσότητα αλιευμάτων ή μεγαλύτερη θα μπορούσε να αλιευθεί με μικρότερη αλιευτική δραστηριότητα.

2.        Εντατική αλιεία σημαίνει ότι τα ψάρια αλιεύονται σε μικρή ηλικία , σε μικρό μέγεθος και χρησιμοποιούνται πολλά καύσιμα για την αλίευσή τους.

3.        Δυναμικό εργαλείο και απόλυτα ελεγχόμενο εξασφαλίζει πως δεν έχει σχέση με τις δυο παραπάνω έννοιες.

4.        Πολυειδική αλιεία , χαρακτηρίζει την Μεσογειακή αλιευτική δραστηριότητα, επειδή περίπου 200 είδη ψαριών είναι αποδεκτά στην κατανάλωση

5.        Επιλεκτικά εργαλεία , χαρακτηρίζονται αυτά που, έχοντας μια συγκεκριμένη διάσταση στο άνοιγμα του ματιού , επιτρέπουν την διαφυγή μικρότερων διαστάσεων ψαριών.

6.        Ασυμβίβαστες έννοιες είναι η πολυειδική αλιεία και τα επιλεκτικά εργαλεία. Όταν έχεις διαστάσεις που θα προστατεύσουν ένα συγκεκριμένο είδος ψαριού, τότε θα καταστρέψουν το αμέσως επόμενο σε μέγεθος άλλο είδους ψαριού. Όταν δε , λόγο του χαρακτηρισμού του ως επιλεκτικό , αφήνεται ελεύθερο από κάθε έλεγχο να δραστηριοποιείται σε όλα τα ευαίσθητα οικοσυστήματα , γίνεται κατανοητό πως ισχύει η παροιμία , βάλανε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα.

 

 

Με εκτίμηση

Ταουλτζής Δημήτριος

Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Πλοιοκτητών Μέσης Αλιείας.